ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΛΟΣ, ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΔΩ, ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ... ΚΑΝΕΝΑΣ!!!

 

ΤΗΝ ΛΑΜΠΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΔΟΚΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ, ΓΙΑ 1.000 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΑΣ ΤΑ ΘΥΜΙΣΕ Ο ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΓΓΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ. ΕΥΓΕ ΤΟΥ! ΟΙ "ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ" ΟΜΩΣ, ΓΙΑΤΙ
ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ... ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΑΥΤΑ;

Πολύ συχνά οφείλουμε να παραδεχθούμε, ότι σε ορισμένες μεγάλες και γνωστές εφημερίδες του αγγλικού Τύπου, μπορεί να βρεί κανείς "δυνατές" αναλύσεις και άρθρα, που δεν συνηθίζονται, ούτε κατά 'διάνοια' στον αμερικανικό, ούτε στον γερμανικό. Δηλαδή σκέψεις και διαπιστώσεις με ειλικρίνεια και θάρρος. Αλλά και με ιστορική ακρίβεια! Και εδώ είναι ΟΛΗ Η ΟΥΣΙΑ!



Η ΓΝΩΣΤΗ ΑΓΓΛΙΚΗ ΕΦΗΜ. 'GUARDIAN'

Μήν περιμένετε βεβαίως να τα δημοσιεύσει και ο ελληνικός, αφού το "συμφωνημένο ψαλίδι" σε κάθε τίμια και διεισδυτική ανάλυση, πάει...σύννεφο!Άς δούμε τί έγραψε προ ολίγων ημερών ο 'Guardian', ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΕΛΛΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, ή έστω Καθηγητής Πανεπιστημίου. (Επειδή οι αμέτρητοι και ανεξέλεγκτοι εγκάθετοι  μαρξιστές, "καραδοκούν" να εκμηδενίσουν και να "εξολοθρεύσουν" - ηθικώς και κυριολεκτικώς ίσως -  όποιον γράφει και επιμένει "αιρετικώς"!...)


Μία άκρως πετυχημένη σύγκριση της χιλιετούς διαρκείας βυζαντινής αυτοκρατορίας, με την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), προσπαθεί να κάνει ο καθηγητής Ιστορίας και διευθυντής του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών της Οξφόρδης, ο κ. Πίτερ Φράνκοπαν, σε σχετικό του άρθρο στην εφημερίδα 'Guardian'. Ο Άγγλος πανεπιστημιακός υποστηρίζει, ότι η ΕΕ θα μπορούσε να πάρει σημαντικά μαθήματα - ορθόν! - από μία από τις ελάχιστες "πολυεθνικές" (όπως τις αποκαλεί) κρατικές δομές που άντεξαν περισσότερο από μία χιλιετία (από το 330 έως το 1453μ.Χ.).

«Η Βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν μια πολύγλωσση, πολυεθνική κοινοπολιτεία που εκτεινόταν σε διαφορετικά κλίματα και ποικίλλες τοπικές οικονομίες. Και όχι μόνο αυτό, αλλά διέθετε και κοινό νόμισμα, η αξία του οποίου δεν κυμαινόταν ανά τους αιώνες. Σε αντίθεση με την ΕΕ, το Βυζάντιο δεν κατατρυχόταν από ανεπάρκεια και ανακολουθία(...) σε ό,τι αφορά τη συλλογή φόρων και δεν υπήρχε πιο ελκυστική περιοχή, για να τοποθετήσει κανείς τα κέρδη του, υπονομεύοντας έτσι τη δομή της αυτοκρατορίας. Η βυζαντινή διακυβέρνηση ήταν λιτή, απλή και αποτελεσματική», γράφει με παρρησία και σαφήνεια ο Άγλλος ιστορικός.

Και προσθέτει: «Δεν αμφισβητείτο το γεγονός, ότι διαφορετικά τμήματα της αυτοκρατορίας μπορούσαν να έχουν διαφορετικούς κανονισμούς ή φορολογικά συστήματα. Για να λειτουργήσει το κράτος με κοινό νόμισμα, έπρεπε να υπάρχει δημοσιονομική, οικονομική και πολιτική ένωση, οι φόροι έπρεπε να καταβάλλονται από την περιφέρεια προς το κέντρο και ήταν απολύτως κατανοητό, ότι τα έσοδα έπρεπε να εκτρέπονται από τις πλούσιες περιοχές, σε εκείνες που είχαν λιγότερες πλουτοπαραγωγικές πηγές, ακόμη κι αν αυτό δεν χαροποιούσε τους πάντες».

Υποστηρίζει επίσης, ότι οι σημερινοί αρμόδιοι - ή τάχα "σοφοί" της κακιάς ώρας, θα λέγαμε εμείς - των Βρυξελλών, θα μπορούσαν να διδαχθούν από τον τρόπο με τον οποίο το Βυζάντιο αντιμετώπισε μια χρόνια ύφεση, «η οποία επήλθε από τον ίδιο θανατηφόρο συνδυασμό, που γονάτισε τις σημερινές δυτικές οικονομίες. Την δεκαετία του 1070 μ.Χ., τα κυβερνητικά έσοδα κατέρρευσαν, ενώ τα έξοδα συνέχιζαν να αυξάνονται για υπηρεσίες κρισίμου σημασίας, όπως ο στρατός. Όλα αυτά επιδεινώθηκαν από μια χρόνια κρίση ρευστότητος. Κανένα έλεος δεν επιφυλάχθηκε για τους υπαίτιους της κρίσεως.

Ο Χέρμαν Βαν Ρομπάϊ (αναφέρεται σε αυτόν τον ασουλούπωτο καραφλό διοπτροφόρο Βέλγο, που δεν τον ήξερε ούτε η ...μάνα του και ΟΜΩΣ του ανέθεσαν κιόλας και υψηλά καθήκοντα στην Ε.Ε.) της εποχής, ένας ευνούχος ονόματι Νικηφορίδης, λιντσαρίσθηκε από πολίτες εξαγριωμένους με την αύξηση των τιμών και την πτώση της ποιότητος ζωής. Άλλοι απομακρύνθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από τα πόστα τους». (Κάντε σας προτρέπουμε ΤΟΥΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΡΜΟΥΣ και τις σχετικές ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ με το σήμερα!...)
Οι πολιτικές που είχαν υιοθετηθεί, αποδείχτηκαν καταστροφικές, καθώς δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα. Σε αυτές συμπεριλαμβανόταν η υποβάθμιση του νομίσματος, κόβοντας νομίσματα και μειώνοντας το ποσοστό πολυτίμου μετάλλου. Καθώς η κατάσταση χειροτέρευε, ήταν όλα για ξεκαθάρισμα της παλαιάς φρουράς. Εισήχθη νέο αίμα και μαζί με αυτό και ριζοσπαστικές ιδέες. Η λύση ήταν τριμερής. (Η λέξη "τριμερής" σήμερα σίγουρα "ζεματάει", αφού μας "πηγαίνει" σε άλλη ήπειρο και σε άλλες ομάδες "κυριαρχίας" των ΗΠΑ και όχι μόνον!)
Πρώτον, το νόμισμα βγήκε από την κυκλοφορία και αντικαταστάθηκε από νέες υποδιαιρέσεις, που αποτελούσαν δίκαιη αντανάκλαση της πραγματικής αξίας. (Σιγά να μήν τα γνωρίζει αυτά ο κάθε Στουρνάρας...)

Δεύτερον, το φορολογικό σύστημα μεταρρυθμίστηκε, με την αρχή του ποιός είχε τί, στην κατοχή να αποτελεί ως κριτήριο για αύξηση των κρατικών εσόδων.

Τέλος, ήρθησαν οι εμπορικοί φραγμοί για να ενθαρρυνθούν όσοι διέθεταν ξένο κεφάλαιο να επενδύσουν φθηνότερα και ευκολότερα, από ό,τι στο παρελθόν - όχι αποκτώντας ακίνητα, αλλά ειδικά για το εμπόριο. Τέτοια ήταν τα προβλήματα της αυτοκρατορίας, που οι εμπορικοί δασμοί έπεσαν στο σημείο, που οι ξένοι επενδυτές μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερο κέρδος από τους ντόπιους, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, ώστε να τονωθεί η οικονομία. (ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;)

Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ.

Το σχέδιο πέτυχε! «Και μάλιστα δεν ήταν τόσο επώδυνο, όσο πολλοί φοβούνταν και ανένηψε έναν ασθενή, που υπέφερε από οικονομική ανακοπή! Ο ηγέτης που ανοικοδόμησε εξαρχής το Βυζάντιο ήταν ο Αλέξιος Κομνηνός (στον θρόνο από το 1081 έως το 1118 μ.Χ.), όμως πλήρωσε το τίμημα για τις μεταρρυθμίσεις του, μισητός όσος ζούσε για τις σκληρές αποφάσεις που πήρε, οι ιστορικοί τον αγνοούσαν επί αιώνες. Σήμερα πρέπει να ψάξουμε για κάποιον, που να μπορεί να σηκώσει ένα αντίστοιχο βαρύ φορτίο», καταλήγει ο κ.Φράνκοπαν.

Αφού τον ευχαριστήσουμε θερμά, τον ειλικρινή Άγγλο καθηγητή, που μας "φρεσκάρει" όσο ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΕΔΩ την ιστορική μας μνήμη, που ανέκαθεν ήταν εξοργιστικώς 'ρηχή' και 'κοντή', θα είχαμε την περιέργεια να δούμε, πού και ποιοί θα αναδημοσιεύσουν άπαντα (από την αγγλική εφημερίδα) τα ανωτέρω βυζαντινά περί του αυτοκράτορος  Αλεξίου Κομνηνού στοιχεία και εμπειρίες, ΑΛΛΑ και θα συνιστούσαν παρόμοιες πρακτικές σήμερα, ώστε να απεμπλακούμε απο την "στενωπό". Προτάσεις;

 

"Ι.Κ."