Το ακόλουθο συγκλονιστικό δημοσίευμα, που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝ, ανήκει στο περιοδικό 'Πάντα τα Έθνη', που ασχολείται χρόνια τώρα, με τις τιτάνιες προσπάθειες της Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, σε μακρυνές και πρωτίστως "δύσκολες" απο πνευματικής απόψεως, χώρες. Τα γραφόμενα ανήκουν, στον Μητροπολίτη Χόνγκ-Κόνγκ, Νεκτάριο. Συγχαίρουμε ΟΛΟΨΥΧΩΣ, όλους τους άξιους αυτούς κληρικούς, για το θεάρεστο έργο που επιτελούν. (Για την αντιγραφή "Παπαφλέσσας").
 |
| Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΧΟΝΓΚ-ΚΟΝΓΚ κ.ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, ΠΛΑΙΣΙΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΟΠΟΥΛΑ. |
Ο Ναός του Αγίου Λουκά είχε φορέσει τα γιορτινά του, εκείνη την ημέρα. Τρείς νέοι άνδρες, μετά απο πολύμηνη κατήχηση, ήταν έτοιμοι για το ιερό Μυστήριο της Βαπτίσεως και την είσοδό τους, στην Εκκλησία του Χριστού.
Ξεκίνησα την ακολουθία της Κατηχήσεως. Στήν πρώτη ευχή του εξορκισμού, ο ένας απο τους νεαρούς άρχισε να βήχει μέ έναν τρόπο περίεργο. Αρχίζω να διαβάζω την δεύτερη ευχή του εξορκισμού και ο βήχας του νεαρού, γίνεται μούγκρισμα! Γονατίζει. Σκύβει το κεφάλι στο έδαφος.
Ένας απο τους πιστούς με πλησιάζει. Μού δείχνει τον νεαρό και προτείνει να σταματήσω την Ακολουθία.
"Κάτι σοβαρό του συμβαίνει", μού λέγει.
Τού κάνω νόημα, πώς ΔΕΝ θα σταματήσω. Δεν θέλω να τού πώ, ότι ΓΝΩΡΙΖΩ τί συμβαίνει. Δεν θέλω να τους τρομάξω.
Ο νεαρός (που του συνέβαιναν όσα περιγράφονται) είχε ασχοληθεί ενεργά, με πρακτικές της Νέας Εποχής. Με επικλήσεις πνευμάτων και τέτοια σχετικά. Είχε φθάσει σε επίπεδο, να συνδιαλέγεται με τα πνεύματα που επικαλείτο!
Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποίησε πώς η επαφή του με αυτά τα πνεύματα, του δημιουργούσε ΣΟΒΑΡΑ πνευματικά και σωματικά προβλήματα.
Ένοιωθε μέσα στο σώμα του, μία ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΔΥΝΑΜΗ, να τον κυριεύει και τον συνθλίβει.
Προσπάθησε να βρεί θεραπεία, σε φημισμένους ψυχοθεραπευτές. Στήν συνέχεια πλησίασε έναν φημισμένο Προτεστάντη Πάστορα. Εκείνος του έκανε κάποιους εξορκισμούς. Η κατάσταση ΔΕΝ βελτιωνόταν. Και τότε ο πάστορας του είπε: "Εγώ αυτό μπορώ να σου κάνω. Άν θέλεις κάτι περισσότερο, πήγαινε στους Ορθοδόξους"!
Δεν είχε ξανακούσει για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ρώτησε για πληροφορίες και μία Κυριακή, ήρθε στον Ναό του Αγίου Λουκά και παρακολούθησε την Λειτουργία.
Για πρώτη φορά ένοιωσε κάτι διαφορετικό να συμβαίνει μέσα του! Ένα αίσθημα πρωτόγνωρο. Με πλησίασε. Μού διηγήθηκε την ιστορία του. Και απο εκείνη την ημέρα, όχι μόνον εντάχθηκε στο πολύμηνο πρόγραμμα κατηχήσεως, αλλά ερχόταν ανελλιπώς σε όλες τις Ακολουθίες, οι οποίες ετελούντο στον Ναό.
Σήμερα ήλθε η ευλογημένη στιγμή για αυτόν, να δεχθεί το Άγιο Βάπτισμα. Και τώρα, την ιερή ώρα των εξορκιστικών προσευχών, αυτός δίνει τον δικό του αγώνα. Κυριολεκτικά παλεύει.
Οι ευχές τελειώνουν. Ήρθε η ώρα της αποτάξεως του Σατανά.
"Αποτάσση τώ Σατανά;" ρωτώ.
Οι κατηχούμενοι με την σειρά τους απαντούν. Ο νεαρός, ακόμα γονατιστός, απαντά με σβηστή και τρεμάμενη φωνή: "Αποτάσσομαι".
Προχωρώ στις ερωτήσεις της Συντάξεως με τον Χριστό. Το ίδιο σκηνικό. Αλλά τώρα, την ώρα που απαγγέλουν το Σύμβολο της Πίστεως, ο νεαρός σηκώνεται δειλά δειλά. Σταμάτησε να βήχει και να μουγκρίζει. Το πρόσωπό του όμως, παραμένει κάτωχρο.
Η Ακολουθία της Βαπτίσεως συνεχίσθηκε χωρίς άλλα απρόοπτα. Στο τέλος οι τρείς νεοφώτιστοι κοινώνησαν για πρώτη φορά το Σώμα και το Αίμα του Θεανθρώπου. Οι πιστοί σπεύδουν με χαρά να τους ευχηθούν. Ο νεαρός παραμένει σιωπηλός, κάτωχρος αλλά ήρεμος.
Τήν επομένη, ο νεοφώτιστος πλέον νεαρός άνδρας, ήλθε να με επισκεφθεί στο γραφείο.
"Θέλω να σας μιλήσω για εχθές", μού λέγει.
"Ευχαρίστως", του απαντώ. "Σε ακούω".
Μου διηγείται τί του συνέβη την ώρα της κατηχήσεως. Άκουγε μέσα του ΔΕΚΑΔΕΣ ΦΩΝΕΣ να ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ! Ένοιωθε να πνίγεται. Τήν ώρα της Σύνταξης έβλεπε τα σκοτεινά πνεύματα να φεύγουν σαν καπνός, μέσα απο το σώμα του! Οι φωνές και η αίσθηση του πνιγμού σταμάτησαν. Ηρέμησε.
Το βράδυ λίγο πρίν κοιμηθεί μία σκοτεινή παρουσία, μπήκε στο δωμάτιό του. Το σκοτεινό πνεύμα τον ρώτησε.
"Γιατί μας έδιωξες; Γιατί;".
Τον παρακολουθούσα χωρίς να μιλώ. Συνέχισε την διήγηση.
"Έκαμα τον σταυρό μου και το σκοτεινό πνεύμα, εξαφανίσθηκε. Πάτερ, αλήθεια σας λέγω. Ήταν η πρώτη φορά, που δεν ένοιωσα φόβο. Μάλλον το αντίθετο. Ήταν η πρώτη φορά, που ένοιωσα πώς το σκοτεινό πνεύμα είχε κυριευθεί απο φόβο.
Δεν μίλησα. Τον σταύρωσα. Τον αγκάλιασα και δακρυσμένος ψέλλισα: "Ευλογητός ο Θεός, ο πάντας ανθρώπους θέλων σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν".
-----------------------------------
Ο Χόνγκ-Κόνγκ Νεκτάριος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου