Η παραβολή του μολυβιού...

ΝΑΙ! ΟΝΤΩΣ, ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ... Ὁ ἄνθρωπος «μοιάζει» μέ ἕνα μολύβι! Ναί! Καί μάλιστα σέ πέντε σημεῖα! Ἄν τά προσέξουμε θά θυμόμαστε καλύτερα, πῶς πρέπει νά ζοῦμε καί νά συμπεριφερόμαστε μέσα στόν κόσμο. (απο την ιστοσελίδα 'ζωηφόρος'. Για την αντιγραφή "Παπαφλέσσας"). Αὐτά τά σημεῖα εἶναι τά ἑξῆς:

1. Ἕνα μολύβι εἶναι τελείως ἄχρηστο, ἄν δέν ὑπάρχει ἕνα χέρι πού τό κρατᾶ, γιά νά γράφει. Αὐτό τό χέρι γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ὁ Θεός. Μποροῦμε νά «γράψουμε» ἱστορία, μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτό καί μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός στό «Πάτερ ἡμῶν» νά λέμε: Γεννηθήτω τό θέλημά Σου.

2. Ὅταν γράφουμε, πότε-πότε πρέπει νά χρησιμοποιοῦμε τήν ξύστρα. Αὐτό κάνει τό μολύβι νά ὑποφέρει λίγο, ἀλλά τελικά εἶναι πιό μυτερό. Καί γι᾿ αὐτό γράφει καλύτερα. 

Τόν ἴδιο ρόλο παίζουν, οἱ δοκιμασίες καί οἱ θλίψεις στήν ζωή μας: Ἄν δείξουμε ὑπομονή, μᾶς κάνουν καλύτερους ἀνθρώπους. Ἀφοῦ, αὐτές εἶναι τό ἔσχατο μέσο τοῦ Χριστοῦ γιά νά θεραπεύσει τόν ἄρρωστο ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπο. Γι᾿ αὐτό λέει ὁ Χριστός: Στόν κόσμο θά ἔχετε θλίψη καί πόνο. Μά ἔχετε θάρρος! Ἐγώ τόν ἐνίκησα τόν κόσμο (=τό ἁμαρτωλό φρόνημα τοῦ κόσμου) (Ἰωάν. 16,33).

3. Τό μολύβι μᾶς ἐπιτρέπει πάντοτε, νά χρησιμοποιοῦμε γόμα, γιά νά σβήνουμε τά λάθη τῆς γραφῆς μας. Ἔτσι καί ἡ μετάνοια-ἐξομολόγηση, εἶναι ὁ μόνος τρόπος γιά τό «σβύσιμο», τήν διόρθωση τῶν λαθῶν - ἁμαρτιῶν μας. 

Αὐτό γίνεται μέσῳ τοῦ ἱερέως - πνευματικοῦ πατέρα, σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, πρός τούς ἀποστόλους: Ὅποιου συγχωρήσετε τίς ἁμαρτίες, θά τοῦ συγχωρηθοῦν· καί ὅποιου θά τίς κρατήσετε ἀσυγχώρητες, θά μείνουν ἀσυγχώρητες (Ἰωάν. 20,23).

4. Στό μολύβι, αὐτό πού στήν οὐσία ἔχει σημασία, δέν εἶναι τό ξύλο, ἤ τό ἐξωτερικό του σχῆμα, ἀλλά ὁ γραφίτης πού περιέχει. Ἔτσι καί στόν ἄνθρωπο, τό πιό οὐσιαστικό πρᾶγμα εἶναι τό ἐσωτερικό του περιεχόμενο: τί ἔχει ἡ καρδιά του. 

Γιατί, ἀπό τήν καρδιά του πηγάζουν ὅλα τά πάθη - ἁμαρτωλές συνήθειες, ὡς λογισμοί - σκέψεις. 

Καί μετά γίνονται πράξεις. 

Καί ἀποξενώνουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Κύριο καί Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστό. 

Γι᾿ αὐτό καί ἀπαιτεῖται συνεχής ἔλεγχος. 

Τί σκέφτομαι; 

Τί αἰσθάνομαι; 

Τί ἐπιθυμῶ; 

Καί ὅ,τι ἀνακαλύπτω, νά τό ἀναφέρω στόν ἱερέα - πνευματικό πατέρα, ὥστε νά δώσει τό κατάλληλο πνευματικό φάρμακο πρός θεραπεία.

5. Τέλος, κάθε μολύβι ἀφήνει ἕνα σημάδι, ἕνα ἴχνος πάνω στό χαρτί. Ἔτσι καί τά «γραπτά» μας (=οἱ ἐνέργειες - πράξεις μας) ἀφήνουν μοναδικά ἴχνη - σημάδια στή ζωή μας. Μέ συνέπειες καί στήν ἐπίγεια ζωή μας καί στήν αἰωνιότητα. 

Γι᾿ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος γράφει: Ὅταν λοιπόν θά ἔρθει ἡ ὥρα, πού ὅλο τό σύμπαν θά διαλυθῆ μέ τρομερό πάταγο, πόσο ἅγια πρέπει νά εἶναι ἡ συμπεριφορά μας καί μέ πόση εὐσέβεια νά εἶναι γεμάτη ἡ ζωή μας, ὅσον καιρό θά προσμένουμε μέ λαχτάρα καί ζῆλο τόν ἐρχομό τῆς ἡμέρας τοῦ Θεοῦ! (Β΄ Πέτρ. 3, 11-12).

Ἄς γράψουμε λοιπόν «κείμενα» - πράξεις καί σκέψεις τῆς ζωῆς μας, ἄξια τοῦ λόγου τοῦ Χριστοῦ: Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι μέσα σας. Δηλαδή πάντοτε σύμφωνα μέ τό θέλημα Του. Γιατί, μόνο τότε ὁ Χριστός κατοικεῖ στίς καρδιές μας. 

(Ἀρχιμ. Ν. Κ.)