Η Π Α Ν Α Γ Ι Α.
"Ελάτε, να ανεβούμε στο μυστικό βουνό και αφού υψωθούμε πάνω απο τις μέριμνες του βίου και απο την γυαλάδα των υλικών πραγμάτων και μπούμε μέσα στο θείο και ακατανόητο σκοτάδι και βρεθούμε παράδοξα μέσα στο θείο φώς, τότε να δοξολογήσουμε την απειροδύναμη δύναμη.
Πώς ο Λόγος, απο το υπερούσιο ύψος του και απο κάθε τι επέκεινα, χωρίς να αφήσει την πατρική αγκαλιά, "κατέβηκε" στα σπλάχνα της Παρθένου και πώς αφού γίνηκε η σύλληψη και η σάρκωσή του, μέσα απο παθήματα που υπόμεινε εθελοντικά, τράβηξε στον θάνατο.
Και αφού ήρθε με σώμα χοϊκό και με φθορά κατέκτησε την αφθαρσία, τράβηξε πάλι κατά εκεί πάνω στον Πατέρα. Και πώς τότε παρέσυρε κοντά στον Πατέρα του την Μάνα που τούδωσε σάρκα και ύψωσε αυτήν που γίνηκε επίγειος ουρανός, ψηλά στην επουράνια γή!"
(Ιωάννου του Δαμασκηνού, 'Η Θεοτόκος, 4 θεομητορικές ομιλίες', έκδοσις της Αποστολικής Διακονίας. Για την αντιγραφή "Παπαφλέσσας".)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου