ΣΠΑΝΙΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΕΝΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ!
Ο ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΓΑΛΛΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ.
Μία σημαντική προσωπικότης της Ιστορίας του 20ΟΥ αιώνος, που τα φώτα της δημοσιότητος (γιατί όμως;) δεν έχουν ακόμα αναδείξει, όπως θα του άξιζε, είναι ο ικανότατος (αριστοκράτης) Γάλλος διπλωμάτης, εξαίρετος Ιστορικός και συγγραφέας Αύγουστος-Φήλικας-Κάρολος ντέ Μποπουάλ, κόμης του Σαίντ Ωλέρ. Άς δούμε ορισμένα μόνον βιογραφικά του στοιχεία, πρίν μπούμε στο εξόχως ενδιαφέρον κυρίως θέμα, αυτής της αναφοράς μας.
Ο ανωτέρω, εγεννήθη στις 13 Αυγούστου του 1866 και απέθανε (στα 88 του), την 26η Σεπτεμβρίου του 1954.
Η καταγωγή της οικογενείας του και του ιδίου, ήταν από την περιοχή της γαλλικής Βρεττάνης. Μορφώθηκε στους Ιησουΐτες, στο Μπορντώ και σπούδασε επίσης στο Παρίσι. Αφού στελέχωσε το Γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών, του ανετέθη ως πρώτη του αποστολή, η θέση του ακολούθου, στην μακρυνή Χιλή. Υπηρέτησε επίσης, στην Μασσαλία, στην Τύνιδα, την Ταγγέρη του Μαρόκου, αλλά και την Βιέννη, ως πληρεξούσιος υπουργός, από το 1909 έως το 1912.
Τον εκάλεσαν στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών (‘Quai d’ Orsay’) με τις συστάσεις και την βοήθεια του περιφήμου Γάλλου στρατάρχου Λυωταί.
Πήρε μέρος στις διαπραγματεύσεις της γνωστής Συνθήκης του Βουκουρεστίου, το 1916, ενώ μετά το τέλος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στην Μαδρίτη, με τελική του θέση, αφού προήχθη, στην γαλλική πρεσβεία του Λονδίνου, έως το 1924.
Όταν συνταξιοδοτήθηκε, αφοσιώθηκε στην συγγραφή, αρκετών βιβλίων, από τα οποία ξεχώρισαν εκείνα, που είχαν ως θέματα, α.τον Αυτοκράτορα Φραγκίσκο-Ιωσήφ(της Αυστρο-ουγγαρίας), β.τον διαβόητο και πανούργο Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Κάρολο Μαυρίκιο Ταλλεϋράνδο (για τον οποίο έμεινε στην ιστορία ότι, «μπορούσε να πουλήσει τα πάντα, ακόμα και την μητέρα του, αν δεν ήταν …ορφανός»!!!) και γ.τον επίσης φοβερό και αδίστακτο Καρδινάλιο Ρισσελιέ.
 |
| Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΟΤΤΟ ΧΕΡΜΑΝ ΚΑΝ... |
 |
| ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΓΑΛΛΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ, ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΜΑΖΑΡΕΝ. |
 |
| ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ, ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΟ-ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ, ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ ΙΩΣΗΦ. |
Στο βιβλίο του “Geneva Versus Peace” («Γενεύη Εναντίον Ειρήνης») του 1937, ο Comte de Saint Aulaire, (1866-1954), Γάλλος πρεσβευτής στο Λονδίνο, μεταξύ 1920-24, υπενθυμίζει μια συνομιλία, που είχε σε ένα δείπνο, με τον Εβραίο Διευθυντή της τράπεζας ‘Kuhn Loeb’, Otto Kahn, (1867 – 1934), (φώτο) η οποία έλαβε χώρα, λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Διαβάζουμε στο “Geneva Versus Peace” σελ. 78-85 :
“Έχω διατηρήσει στη μνήμη μου, την συνομιλία με έναν από αυτούς τους «οιωνοσκόπους», με τους οποίους ήμουν γείτονας στο τραπέζι, σε ένα από αυτά τα διεθνή δείπνα…
Είχε γίνει διευθυντής μιας μεγάλης τραπέζης της Νέας Υόρκης, ένας από εκείνους, που είχαν χρηματοδοτήσει την μπολσεβίκικη επανάσταση...
Ένας συνάδελφος επισκέπτης, τον ερώτησε, πώς ήταν δυνατόν, να υπάρχει υψηλή χρηματοδότηση, για να προστατευθεί ο μπολσεβικισμός, ένα σύστημα εχθρικό, για τον τραπεζικό κλάδο…
Ο φίλος μας, ο οποίος ήταν τότε επικεφαλής της αποστολής για την διατροφή [τους πεινασμένους!] κατέβασε μια γουλιά κρασί, από ένα μεγάλο ποτήρι, σταμάτησε για μια στιγμή, πήρε μια μεγάλη ρουφηξιά από το …τεράστιο πούρο του, και στην συνέχεια είπε :
«Εκείνοι που έχουν μείνει έκπληκτοι με την συμμαχία μας με τους Σοβιετικούς, ξεχνούν, ότι το έθνος του Ισραήλ, είναι το πιο εθνικιστικό(!) από όλους τους λαούς, γιατί είναι το πιο αρχαίο, το πιο ενωμένο και το πιο ‘κλειστό’, έχει υπάρξει μέσα στους αιώνες παρ’ όλα τα εμπόδια, χωρίς καμμία εδαφική περιοχή για να του δώσει δύναμη.
Ένα από τα πλέον αποκαλυπτικά βιβλία, που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα, για το πώς και πόσο πολύ βοήθησε, η αμερικανική (εβραϊκής καταγωγής) οικονομική ‘ελίτ’, την άνοδο των Ναζί στην Γερμανία…
Όπως και ο παπισμός, είναι οικουμενικό και πνευματικό(;) το βασίλειό του, είναι αυτού του κόσμου.
«Γι’ αυτό είναι το αλάτι της γης, αλλά είναι, όπως λένε στις λεωφόρους, ο ‘le plus dessale’ των εθνικισμών, [δηλαδή ήπιος] πράγμα που σημαίνει, ότι ο κόσμος το αδειάζει και το ξεζουμίζει.
Όταν λέω «ξεζουμίζει», εννοώ ότι το κρασί του εθνικισμού μας, είναι το πιο πόσιμο στον κόσμο. Έχει το καλύτερο άρωμα και τα έθνη του κόσμου το απορροφούν με μεγάλη ευκολία, με απόλαυση και χωρίς πονοκέφαλο το πρωΐ.
«Αλλά, για να επανέλθω στο θέμα του αλατιού, ξέρετε το ρητό για το αλάτι και το μπακαλιάρο;… Πάρα πολύ αλάτι, διαβρώνει το κρέας, πολύ λίγο το αφήνει να σαπίσει.
Αυτή η αρχή, μπορεί με δικαιοσύνη να εφαρμοστεί, τόσο στο ανθρώπινο μυαλό, όσο και στους λαούς της Γής. Εμείς, οι Εβραίοι, την εφαρμόζουμε με σύνεση, όπως θα έπρεπε να εφαρμοστεί, καθώς το αλάτι, είναι το έμβλημα της σοφίας. Το σμίγουμε διακριτικά με το ψωμί, που καταναλώνουν οι άνθρωποι.
«Το διαχειριζόμαστε σε διαβρωτικές δόσεις, μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν είναι απαραίτητο, να απαλλαγούμε από τα συντρίμμια ενός ανήθικου παρελθόντος, όπως στην περίπτωση της τσαρικής Ρωσίας.
Ορισμένοι μόνον, από τα σημαντικότερα πρόσωπα-κλειδιά, των οικονομικών & τραπεζικών ‘Δυναστειών’, πρό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. (Εξαιρείται ο πρόεδρος Γουόντροου Ουΐλσον, ήταν απλή ‘μαριονέττα’ τους…)
Αυτό σας δίνει μια μερική εξήγηση, γιατί ο μπολσεβικισμός βρίσκει εύνοια στα μάτια μας.
Είναι ένα αξιοθαύμαστο αλάτισμα, για να διαβρώσει και να καταστρέψει και όχι για να διατηρήσει…
«Είμαστε μια Κοινωνία Εθνών, η οποία περιέχει τα στοιχεία όλων των άλλων.
Είναι το γεγονός, που μας κάνει ικανούς, να ενώσουμε τους λαούς γύρω μας.
[ΔΕΙΤΕ ΚΑΤΩΤΕΡΩ, ΤΑ ΠΕΡΙΦΗΜΑ & ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΛΟΓΙΑ, ΕΝΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ, Ο ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΜΕΝΟΣ!
 |
| ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ... |
 |
| AΣ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, ΤΙ ΕΠΕΣΗΜΑΝΕ ΤΟΤΕ, ΑΥΤΟΣ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΤΗΤΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΙΕΚΡΙΝΕ...] |
Μας κατηγορούν, ότι είμαστε παράγοντας, που τους διαλύει. Είναι μόνο στα σημεία, που είναι αδιαπέραστα σε αυτή την σύνθεση εθνικών στοιχείων, των οποίων τα δικά μας, είναι τόσο το παράδειγμα, όσο και τα μέσα, ώστε να λειτουργήσουμε ως διαλυτικό...
Μία μάλλον «άγνωστη» προπολεμική φωτογραφία, η ανωτέρω, που δείχνει δίπλα στον Χίτλερ, τον «αθόρυβο» (αλλά εξόχως αλαζόνα) Τραπεζίτη-'κλειδί', των Ναζί, τον Γιάλμαρ Σάχτ. Γνώριζε πολλά, για την γενναιόδωρη εξωτερική «βοήθεια», από τις ΗΠΑ, που εισέπραττε για χρόνια, το καθεστώς. Υπογραμμίζεται με έμφαση, ότι στην Δίκη της Νυρεμβέργης, ο κ.Σάχτ …αθωώθηκε!
Δεν είμαστε ο μέγιστος κοινός διαιρέτης των εθνών, παρά μόνον για να γίνουμε ο μεγαλύτερος κοινός δημιουργός, της ομοσπονδίας τους. Το Ισραήλ είναι ο μικρόκοσμος και το φύτρο της Πόλεως του Μέλλοντος“.
Κατόπιν όλων αυτών, είναι πασιφανές, πώς τα όποια σχόλια,
Π Ε Ρ Ι Τ Τ Ε Υ Ο ΥΝ !
«ΙΩ.ΚΑΠ. »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου