Ο Δίας, όταν έπλασε τους ανθρώπους, έβαλε μέσα τους, διάφορες αρετές και ευαισθησίες. Κατόπιν πρόσεξε ότι κάτι ξέχασε: την ντροπή!
Αλλά δεν είχε κάποια "πόρτα", απο την οποία να έβαζε την ντροπή μέσα στον άνθρωπο. Οπότε πρόσταξε την ντροπή (προσωποποιημένη), να εισέλθει στον άνθρωπο, απο τον ...πρωκτό του!
Η Ντροπή όμως, ΔΕΝ το δεχόταν!
"Όχι", φώναζε!
"Δεν θα περάσω, απο τέτοια τρύπα"!
"Είμαι η ρίζα των αρετών και δεν μου αξίζει τέτοια μεταχείρηση! Ντρέπομαι! Δεν μπορώ να μπώ απο εκεί"!
Αλλά του Διός η εντολή, ήταν άκαμπτη!
"Πρέπει να μπείς και μάλιστα απο τον πρωκτό, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Δεν κάνει να μείνουν οι άνθρωποι, δίχως ντροπή".
"Και άν ακόμα, εσύ ανέχεσαι να μείνουν οι άνθρωποι δίχως ντροπή, σε προστάζω εγώ, να μπείς στους ανθρώπους απο τον πρωκτό τους"!!!
Αναστέναξε η ντροπή, μή μπορώντας να κάνει αλλιώς, "εντάξει" είπε, "θα μπώ, αλλά μέ μία συμφωνία: ΑΝ μετά απο εμένα, μπεί απο την ίδια οπή κάτι άλλο και προ πάντων, άν μπεί ερωτικό όργανο, εγώ θα φύγω απο εκείνον τον άνθρωπο"...
"Εντάξει, σύμφωνοι", απήντησε ο Δίας.
Έτσι η ντροπή, μπήκε και κατοίκησε στους ανθρώπους, αλλά όποιος άνθρωπος, "σοδομίζεται", ΧΑΝΕΙ για ΠΑΝΤΑ, την αίσθηση της ντροπής!...
"ΙΩ.ΚΑΠ."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου