Λαθρομετανάστευσις: Ἡ ἀσύμμετρος ἀπειλὴ κατὰ τῆς Ἑλλάδος

 Δὲν θὰ ἦταν ὑπερβολὴ ἐὰν λέγαμε, ὅτι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος ποὺ ἀντιμετωπίζει αὐτὴ τὴν στιγμὴ ἡ Ἑλλάς, εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τοὺς λαθρομετανάστες. Σὲ ὅσους θεωροῦν ἀκραία αὐτὴ τὴν ἄποψι, θὰ ἤθελα νὰ ὑπενθυμίσω ὅτι τὰ γεγονότα τοῦ Δεκεμβρίου 2008 καὶ τοῦ Μαΐου 2009, τὰ ὁποῖα εἴτε ἐκμεταλλεύθηκε γιὰ διάπραξι λεηλασιῶν, εἴτε εἶχε ἐνεργὸ συμμετοχὴ σ’ αὐτὰ μεγάλος ἀριθμὸς λαθρομεταναστῶν, καθὼς ἐπίσης καὶ ἡ συμπεριφορά τους στὶς περιοχὲς τῶν Ἀθηνῶν στὶς ὁποῖες κατοικοῦν, εἶναι ἐνδεικτικά της ἀπειλῆς ποὺ ἤδη ἀντιμετωπίζει ἡ χώρα μας καὶ δὲν μᾶς ἀφήνουν περιθώρια νὰ ἐθελοτυφλοῦμε.

 Ἐὰν θελήσουμε νὰ παρουσιάσουμε ὅσο γίνεται πιὸ περιληπτικὰ τὰ στοιχεῖα στὰ ὁποῖα ἀναλύεται ἡ παραπάνω ἀπειλή, ἡ ὁποία δὲν εἶναι ἐμφανής, δὲν προέρχεται ἀπὸ τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις ἑνὸς ἐχθρικοῦ κράτους καὶ μπορεῖ νὰ προκαλέση καταστροφὲς πολὺ μεγαλύτερες ἀπὸ τὴν ἀτομικὴ ἰσχὺ ἐκείνων ποὺ τὴν δημιουργοῦν (γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι ἀσύμμετρος), θὰ ἐπισημάνουμε ὡς πρῶτο καὶ πλέον σοβαρό, τὸν κίνδυνο τῆς ἀλλοιώσεως τῆς ἐθνικῆς συνοχῆς τῆς χώρας μας. Παρὰ τὴν ἐσκεμμένη, κατὰ τὴν ἄποψί μας, ἀσάφεια, ποὺ δημιουργοῦν οἱ ἐπίσημες ἀνακοινώσεις σχετικῶς μὲ τὸν ἀκριβῆ ἀριθμὸ τῶν μεταναστῶν στὴν χώρα μας, ὑπάρχουν πολλὲς ἐνδείξεις ὅτι αὐτὸς ἀγγίζει τὰ δύο ἑκατομμύρια, ἴσως καὶ περισσότερο (σ. Ε.Ε.: Τὸ ἄρθρο ἐγράφη τὸ 2009. Στὴν ἐκπομπὴ «Ἡ ὥρα τῶν Βετεράνων» τοῦ Ν. Ἀργυροπούλου παρουσιάσθηκαν στοιχεῖα, βάσει τῶν ὁποίων ὁ ἀριθμὸς τῶν λαθρομεταναστῶν στὴν χώρα μας σήμερα προσεγγίζει τὰ 6.000.000!). Τὸ ἄσχημο εἶναι ὅτι ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς αὐξάνει συνεχῶς, μὲ ἀποτέλεσμα, λόγῳ τῆς ὑπογεννητικότητος τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς αὐξήσεως τῶν μεταναστῶν, σὲ τριάντα περίπου χρόνια, ἀπὸ κυρίαρχο στοιχεῖο θὰ γίνουμε μειονότης στὴν χώρα μας, μὲ ὅτι αὐτὴ ἡ ἐξέλιξις συνεπάγεται. Παραλλήλως, ὑπάρχει ὁρατὸς ὁ κίνδυνος νὰ δημιουργηθοῦν συμπαγεῖς μειονότητες μεταναστῶν διαφόρων ἐθνικοτήτων. Ἐὰν μάλιστα οἱ μειονότητες αὐτὲς ἀνήκουν ἐθνολογικῶς σὲ γειτονικά μας κράτη, τὰ προβλήματα ποὺ θὰ ἀντιμετωπίση ἡ χώρα μας θὰ εἶναι τεράστια καὶ θὰ ἀπειληθῆ ἐνδεχομένως καὶ ἡ ἐδαφική της ἀκεραιότης.

 Συναφὴς μὲ τὴν προαναφερθεῖσα ἀπειλή, εἶναι καὶ ἡ ἀπειλὴ ποὺ δημιουργοῦν γιὰ τὴν ἐθνικὴ ἄμυνα καὶ τὴν ἀσφάλεια τῆς χώρας μας. Ἀνάμεσα σὲ ἐκείνους ποὺ ἔρχονται κατὰ κύματα στὴ χώρα μας, εἶναι δυνατὸν νὰ παρεισφρύσουν πράκτορες ξένων δυνάμεων, δολιοφθορεῖς, κακοποιοὶ καὶ πάσης φύσεως ἀπατεῶνες. Αὐτὸ δὲν εἶναι δύσκολο νὰ γίνη, δεδομένου ὅτι τόσο τὰ χερσαῖα, ὅσο καὶ τὰ θαλάσσια σύνορα τῆς χώρας μας, λόγῳ τῆς ἰδιομορφίας ποὺ παρουσιάζουν, εἶναι δύσκολο νὰ ἐλεγχθοῦν ἀποτελεσματικῶς.

 Ὅλοι οἱ παραπάνω, μόλις ἔλθουν στὴν Ἑλλάδα, διαφεύγουν εὔκολα τῆς προσοχῆς τῆς Ἀστυνομίας, συναντῶνται μὲ τοὺς ὁμοίους τους, ὀργανώνονται καί, στὴν κατάλληλη στιγμή, εἶναι ἕτοιμοι νὰ δράσουν. Ἡ στιγμὴ αὐτὴ θὰ ἔλθη σὲ περιόδους κρίσεων. Φαντασθῆτε τί κατάστασις ἀσταθείας καὶ χάους θὰ δημιουργηθῆ ὅταν ἡ χώρα μας ἀντιμετωπίζη μία κρίσι καὶ ταυτοχρόνως ἐκδηλώνωνται ἐκρήξεις βομβῶν στὸ μετρώ, τὸν ἠλεκτρικὸ σιδηρόδρομο ἢ κάποια ἀφετηρία λεωφορείου, δολιοφθορὲς σὲ ἐγκαταστάσεις κοινῆς ὠφελείας (ΔΕΗ,ΟΤΕ κλπ), μολύνωνται δεξαμενές, ἀπὸ τὶς ὁποῖες ὑδροδοτεῖται μία περιοχή, προκαλοῦνται μεγάλες πυρκαϊὲς σὲ δάση, γίνεται ἐπίθεσις χάκερς στὸ διαδίκτυο ἢ ὅταν πραγματοποιηθοῦν μαχητικὲς διαδηλώσεις ἀλλοδαπῶν στὸ κέντρο τῆς πρωτευούσης ἢ καὶ ἄλλων μεγάλων πόλεων (οἱ δοκιμὲς ἔχουν ἤδη γίνει ὅπως μπορεῖτε νὰ ἀντιληφθῆτε). Σὲ κάθε μία ἀπὸ τὶς παραπάνω περιπτώσεις, ὁ κρατικὸς μηχανισμὸς (Κυβέρνησις, Ἀστυνομία, ἐνδεχομένως δὲ καὶ οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις) θὰ ὑποχρεωθῆ νὰ διασπάση τὴν προσοχή του ἀπὸ τὸν χειρισμὸ τῆς κρίσεως καὶ νὰ διαθέση μέρος τοῦ δυναμικοῦ του γιὰ νὰ ἀντιμετωπίση αὐτὲς τὶς ἀπειλές.

 Ἐὰν στὰ παραπάνω προστεθῆ καὶ ἡ βεβαιότης, ὅτι λόγῳ τῆς μεγάλης ἐξελίξεως τῆς τεχνολογίας καὶ τῆς ἐλευθερίας ποὺ ὑπάρχει στὴν Ἑλλάδα, οἱ λαθρομετανάστες γίνονται ἀποδέκτες τῆς προπαγάνδας ὅλων τῶν ἐχθρικῶν μας χωρῶν, βαθμιαίως, αὐτοὶ ἐξελίσσονται σὲ μία πρώτης τάξεως πέμπτη φάλαγγα.

 Ἐξ ἴσου σοβαρὴ εἶναι καὶ ἡ ἀπειλή, ποὺ δημιουργοῦν οἱ λαθρομετανάστες καὶ στὴν κοινωνικὴ συνοχὴ τῆς χώρας μας. Προερχόμενοι ἀπὸ χῶρες μὲ ἐντελῶς διαφορετικὸ ἀπὸ ἐμᾶς πολιτιστικὸ καὶ πολιτισμικὸ ἐπίπεδο, κυρίως δὲ μὲ διαφορετικὴ θρησκεία (στὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία μουσουλμανική), συγκροτοῦν συμπαγεῖς φυλετικές, ἐθνικὲς καὶ θρησκευτικὲς ὁμάδες καὶ τελικῶς δημιουργοῦν κλειστὲς κοινωνίες. Οἱ κοινωνίες αὐτὲς ὄχι μόνο δὲν ἔχουν τὴ διάθεσι νὰ ἀπορροφηθοῦν ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, ὄχι μόνο εἶναι δύσκολο νὰ ἀπορροφηθοῦν, ἀλλὰ ἀποκτοῦν τελικῶς κοινωνικὴ αὐτοδυναμία καὶ ἀπαιτοῦν νὰ ἐπιβάλουν τὴν δική τους ἰδιαιτερότητα στοὺς γηγενεῖς κατοίκους, οἱ ὁποῖοι, ἐὰν δὲν ἔχουν τὸ σθένος νὰ ἀντιδράσουν ὅπως οἱ κάτοικοι τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ἀναγκάζονται νὰ ἐγκαταλείψουν τὶς ἑστίες τους καὶ νὰ γίνουν πρόσφυγες στὴν χώρα τους. Καὶ αὐτὸ ὅμως νὰ μὴ συμβῆ, ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία ἔρχεται σὲ ἐπαφὴ μὲ παράξενα νέα ἤθη καὶ ἔθιμα, θρησκευτικὲς δοξασίες καὶ προσηλυτισμό, ποὺ μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου εἶναι δυνατὸν εἴτε νὰ εἰσαχθοῦν σ’ αὐτήν, εἴτε νὰ ἐθισθῆ σὲ τέτοιο βαθμὸ ὥστε νὰ ἀνέχεται ἀκόμη καὶ τὶς ἀκραῖες μορφὲς τῆς ἐκδηλώσεώς τους. Τέλος, ἡ μεγάλη αὔξησις τῆς ἐγκληματικότητος καὶ τοῦ αἰσθήματος τῆς ἀνασφαλείας, ποὺ δημιουργεῖται στὸν κόσμο, ἀποτελεῖ τὴν κορωνίδα τῆς ἀπειλῆς ποὺ συνιστοῦν οἱ λαθρομετανάστες γιὰ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία.

 Ἄλλος ἕνας τομέας τῆς ἐθνικῆς μας ὑποστάσεως γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ κίνδυνος ποὺ δημιουργοῦν οἱ λαθρομετανάστες εἶναι σημαντικός, εἶναι ἡ δημόσια ὑγεία. Οἱ πολὺ κακὲς ἕως ἄθλιες κάποιες φορὲς συνθῆκες διαβιώσεως τῶν λαθρομεταναστῶν στὶς χῶρες τους, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἔλλειψη προληπτικῆς ἰατρικῆς, δημιουργοῦν τὶς κατάλληλες προϋποθέσεις τῆς  προσβολῆς τους ἀπὸ πολλὲς καὶ ποικίλες ἀσθένειες τὶς ὁποῖες φυσικὰ μεταδίδουν στὴ χώρα μας, ποὺ τοὺς φιλοξενεῖ. Αὐτὸ ἔχει ὡς συνέπεια νὰ ἐμφανίζονται εἴτε νέες καὶ παράξενες ἀσθένειες, εἴτε ἀσθένειες ποὺ εἶχαν ἐξαφανισθεῖ, διότι εἶχαν ἀντιμετωπισθεῖ μὲ ἐπιτυχία ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες. Παράλληλα ὑποφέρει καὶ τό, οὕτως ἢ ἄλλως, προβληματικὸ σύστημα ὑγείας τῆς χώρας μας τὸ ὁποῖο καλεῖται νὰ ἀντιμετωπίση τὶς ἀπαιτήσεις τῆς περιθάλψεως πολὺ περισσοτέρων ἀσθενῶν ἀπὸ ἐκείνους ποὺ μπορεῖ νὰ ἀντέξη.

 Σοβαρές, ἐπίσης, εἶναι καὶ οἱ ἐπιπτώσεις ποὺ δημιουργεῖ ἡ παρουσία τῶν λαθρομεταναστῶν στὴν οἰκονομία τῆς χώρας μας. Ἡ κυριότερη καὶ πλέον ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ ἔξαρση καὶ ἡ ἄτυπη καθιέρωση τῆς παραοικονομίας, ὡς συνιστώσης τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς τῆς χώρας μας,  μὲ μεγάλα θύματα τοὺς Ἕλληνες ἐργάτες, οἱ ὁποῖοι βλέπουν τὶς θέσεις ἐργασίας  νὰ μειώνωνται δραματικῶς γι’ αὐτούς. Ἡ παραπάνω κατάσταση λαμβάνει τραγικὲς διαστάσεις, ἐὰν συνδυασθεῖ μὲ τὴν ἐμφανῆ ἀδυναμία τοῦ κράτους νὰ ἐλέγξει τὴν ἀγορὰ τῆς ἐργασίας. Ἀκόμη χειρότερα, ὁρισμένοι κλάδοι τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας ὅπως ἡ γεωργία,ἡ κτηνοτροφία, οἱ οἰκοδομικὲς κατασκευὲς καὶ ἄλλοι, ἐξαρτῶνται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τοὺς λαθρομετανάστες, χωρὶς νὰ ἔχει προηγηθεῖ ὀργανωμένη προσπάθεια ὁμαλῆς μεταπτώσεως σ’ αὐτὴ τὴν ἐξέλιξη. Ταυτόχρονα ὁ κρατικὸς μηχανισμὸς ἐπιβαρύνεται μὲ τὶς δαπάνες διαβιώσεως, ἀστυνομεύσεως καὶ ὑγιειονομικὴς περιθάλψεως τῶν λαθρομεταναστῶν. Δυστυχῶς, ἐξαιτίας τῆς ἀμετροέπειας ἡ ὁποία μᾶς διακατέχει καὶ εἶναι ἐμφανὴς σὲ κάθε δραστηριότητά μας, σὲ πολλὲς περιπτώσεις τὰ νοσοκομεῖα ἀρνοῦνται νὰ περιθάλψουν Ἕλληνες ἀνέργους, ἐνῶ προσφέρουν τὶς ὑπηρεσίες τους σὲ λαθρομετανάστες, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτοὶ οὐδέποτε συνεισέφεραν οἰκονομικὰ γιὰ τὶς ὑπηρεσίες ποὺ ἀπολαμβάνουν.

 Τὸ φαινόμενο τῆς λαθρομεταναστευσέως δὲν εἶναι νέο, οὔτε ἐμφανίσθηκε ὡς κεραυνὸς ἐν αἰθρία. Χρονολογεῖται ἀπὸ τὸ τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ ’80 καὶ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ’90 ὅταν, μετὰ τὴν κατάρρευση τῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων στὶς γειτονικές μας χῶρες καὶ τῶν πολέμων στὴν πρώην Γιουγκοσλαβία, κατέκλισε τὴν χώρα μᾶς μεγάλος ἀριθμὸς λαθρομεταναστῶν. Δυστυχῶς, ἀπὸ τότε, ὅλοι οἱ κυβερνῶντες, ὑπέκυψαν στὶς πιέσεις τῆς ἀριστερᾶς καὶ γιὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους, θέλοντας νὰ μὴ κατηγορηθοῦν ὡς «ρατσιστὲς» καὶ «ἀντιδημοκράτες», ἀδιαφόρησαν, δὲν ἔλαβαν τὰ ἀναγκαία μέτρα καὶ ἐπέτρεψαν τὴν διαιώνιση καὶ γιγάντωση τοῦ προβλήματος τῆς λαθρομεταναστεύσεως, τὸ ὁποῖο ἐξελίχθηκε σὲ σύγχρονη Λερναία Ὕδρα. Παράλληλα πληγώθηκε τὸ γόητρο καὶ ἡ ἀξιοπιστία τῆς χώρας μας διεθνῶς, καθόσον  ἐμφανιζόμαστε ὡς ἡ μόνη εὐρωπαϊκὴ χώρα ἡ ὁποία ἀδυνατεῖ νὰ ἀντιμετωπίσει τὸ πρόβλημα τῶν λαθρομεταναστῶν. Χαρακτηριστικὰ ἀναφέρουμε πὼς ὅταν ἡ Ἑλλάδα ὑπέβαλε αἴτημα προσχωρήσεως στὴν Συνθήκη Σένγκεν (SCHENGEN), ἡ Ὀλλανδία διετύπωσε ἐπιφυλάξεις μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἡ χώρα μας δὲν ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ ἐλέγξει τὴ λαθρομετανάστευση.

 Ἡ ἀπροθυμία μας νὰ λάβουμε τὰ ἐνδεδειγμένα μέτρα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος τῶν λαθρομεταναστῶν, δίνει ἐσφαλμένο μήνυμα καὶ πρὸς τὴν Τουρκία ἡ ὁποία, ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, τοὺς  χρησιμοποιεῖ ὡς αἰχμὴ τοῦ δόρατος, γιὰ νὰ μᾶς δημιουργεῖ σοβαρὰ προβλήματα. Ἀπὸ εἰκοσαετίας καὶ πλέον, ὁ τότε πρωθυπουργὸς τῆς Τουρκίας Ὀζὰλ εἶχε δηλώσει: « Δὲν χρειάζεται νὰ κάνουμε πόλεμο μὲ τὴν Ἑλλάδα, ἀρκεῖ νὰ τοὺς στείλουμε κάμποσα ἑκατομμύρια μετανάστες ἀπὸ ἐδῶ, ἐκεῖ. Μετὰ ἀπὸ εἴκοσι χρόνια, κάποια μέρα, θὰ φορέσουμε τὰ μαγιό μας καὶ θὰ πᾶμε νὰ τοὺς καταλάβουμε».

Μὲ τὰ στίφη ὅμως τῶν λαθρομεταναστῶν ποὺ μᾶς «χαρίζει», ὁ γενναιόδωρος γείτονάς μας ἐπιδιώκει παράλληλα νὰ ἐντάξει στὴν περιοχὴ τῶν «γκρίζων ζωνῶν» ἀκόμη καὶ κατοικημένα νησιά μας. Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Ἀγαθονησίου. Ἡ Τουρκία ἐκμεταλλεύεται τὴν ἀνεξήγητη ἀδιαφορία τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως νὰ ἀπομακρύνει ἀμέσως ἀπὸ ἐκεῖ τους λαθρομετανάστες καὶ στέλνει στὸ νησὶ ὅλο καὶ περισσότερους. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ὄχι μόνον οἱ λαθρομετανάστες ἐξελίσσονται σὲ κυριάρχους της περιοχῆς κατατρομοκρατώντας τοὺς κατὰ πολὺ λιγότερους Ἕλληνες κατοίκους, ἀλλὰ δίνουμε καὶ στὴν Τουρκία τὸ ἐπιχείρημα νὰ μᾶς κατηγορεῖ ὅτι ἐποικοῦμε παράνομα ἕνα νησὶ στὸ ὁποῖο κατοικοῦν, κατὰ πλειοψηφία, μετανάστες καὶ τὸ πρόσχημα νὰ ζητήσει, στὴ συνέχεια, νὰ τεθεῖ αὐτὸ ὑπὸ τὸ καθεστὼς τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν !

 Πλέον αὐτῶν, μὲ τὴ συνεχῆ προώθηση τῶν λαθρομεταναστῶν στὴ χώρα μας ἡ Τουρκία ἐπιδιώκει ὄχι μόνο νὰ ἐλέγξει τὶς ἀντιδράσεις μας, ἀλλὰ νὰ διαπιστώσει καὶ τὶς ἀδυναμίες τοῦ ἀμυντικοῦ μας συστήματος. Προβάλλει, συνεπῶς, ἐπιτακτικὴ ἡ ἀνάγκη νὰ ἀντιδράσουμε ἄμεσα καὶ ἀποφασιστικὰ στὴν ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν χώρα μᾶς ἐπιθετικὴ πολιτικὴ τῆς Τουρκίας, στὸ θέμα τῶν λαθρομεταναστῶν, ὅσο οἱ διεθνεῖς συγκυρίες εἶναι ἀκόμη μὲ τὸ μέρος μας.

 Ὅσο δύσκολο καὶ ἂν εἶναι τὸ πρόβλημα τῶν λαθρομεταναστῶν, ὑπάρχει σ’αὐτὸ λύση, ἀρκεῖ νὰ θελήσουμε νὰ λάβουμε τὰ μέτρα ποὺ ἀπαιτοῦνται. Τὸ πρῶτο ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ὁ λεπτομερὴς ἔλεγχος τῶν χερσαίων καὶ θαλασσίων συνόρων μας, ὥστε νὰ περιορίζεται ἢ νὰ δυσχεραίνεται ἡ πρόσβαση τῶν λαθρομεταναστῶν. Τὸ μέτρο αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ λαμβάνεται μὲ ταυτόχρονη συνεργασία μὲ τὰ γειτονικά μας κράτη καὶ μὲ τὴν ΕΕ.

 Πρέπει ἐπίσης νὰ ἐλέγχουμε τοὺς μετανάστες ποὺ ζοῦν στὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ ἐπαναπροωθοῦμε αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται παράνομα στὴ χώρα μας. Ἰδιαίτερης σημασίας εἶναι ἡ ἐπαναπροώθηση στὴν Τουρκία τῶν λαθρομεταναστῶν ποὺ ἔρχονται μέσω αὐτῆς. Παράλληλα θὰ πρέπει νὰ ἐφαρμόζουμε χωρὶς δισταγμὸ καὶ διακρίσεις τοὺς νόμους σὲ ὅσους παρανομοῦν καὶ νὰ ἀπελαύνουμε ἀμέσως ἐκείνους οἱ ὁποῖοι διαπράττουν ἐγκλήματα. Στὴν ἐπίλυση τοῦ προβλήματος θὰ συμβάλει σημαντικὰ ὁ καθορισμὸς σαφοῦς καὶ ρεαλιστικῆς πολιτικῆς σχετικὰ μὲ τὸν χειρισμὸ τῶν λαθρομεταναστῶν.

 Σημαντικὰ βήματα πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ εἶναι ὁ καθορισμὸς τοῦ ἀριθμοῦ τῶν μεταναστῶν ποὺ μπορεῖ νὰ ἀπορροφήσει ἡ χώρα μας καὶ ἡ διαδικασία τῆς ὁμαλῆς ἐντάξεώς τους στὴν κοινωνικὴ ζωή της, μὲ παράλληλα μέτρα ποὺ θὰ ἀποτρέπουν τὴ γκετοποιήσή τους. Ἐπίσης ἡ ἐκμάθηση σ’ αὐτοὺς τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ ἡ ἔνταξή τους στὰ συστήματα ἐκπαιδεύσεως, ἐργασίας, ἀσφαλίσεως, ὑγείας καὶ κοινωνικοποιήσεως.

 Ἐπειδὴ ἡ ὑλοποίηση τῶν παραπάνω μέτρων συνεπάγεται σοβαρὴ οἰκονομικὴ ἐπιβάρυνση, θὰ πρέπει νὰ ζητηθεῖ ἡ ἐνίσχυση τῆς ΕΕ. Σχετικὰ μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση ποὺ θὰ λάβουμε ἀπὸ τὴν ΕΕ, θὰ πρέπει νὰ προσέξουμε ἰδιαιτέρως νὰ μὴν πέσουμε στὴν παγίδα στὴν ὁποία ἐνδεχομένως θὰ ἐπιδιώξουν νὰ μᾶς ρίξουν τὰ ὑπόλοιπα κράτη καὶ νὰ ἀποφύγουμε νὰ μετατραποῦμε ἀπὸ χώρα διελεύσεως σὲ χώρα τελικοῦ προορισμοῦ τῶν λαθρομεταναστῶν, διότι τότε θὰ εἶναι σὰν νὰ μὴν λάβαμε τὰ ὑπόψη μέτρα.

 Ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὰ ὅσα ἀναφέρθηκαν, τὸ πρόβλημα τῶν λαθρομεταναστῶν εἶναι γιὰ τὴν χώρα μας πρωτίστως ΕΘΝΙΚΟ θέμα καὶ ὡς τέτοιο πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθεῖ. Πρέπει ὅλοι νὰ παραμερίσουμε τὶς ὁποιεσδήποτε πολιτικὲς καὶ κομματικὲς σκοπιμότητες, τοὺς ὁποιουσδήποτε δισταγμοὺς καὶ νὰ ἀπαιτοῦμε ἀπὸ τὴν ἑκάστοτε κυβέρνηση νὰ λαμβάνει τὰ μέτρα ἐκεῖνα ποὺ ἐγγυῶνται τὴν ἐθνικὴ ἐπιβίωση. Δὲν ἔχουμε τὸ δικαίωμα μὲ τὶς πράξεις καί, κυρίως, μὲ τὶς παραλείψεις μας νὰ καταστρέψουμε τὴν χώρα ποὺ μᾶς ἐμπιστεύθηκαν οἱ πρόγονοί μας.

 Συνήθως ὑποστηρίζεται ἡ ἄποψη ὅτι γιὰ κάθε σφάλμα τὸ ὁποῖο διαπράξαμε θὰ μᾶς δικάσουν οἱ ἑπόμενες γενεές, κυρίως ὅταν θὰ βλέπουν τὴν ἔνδοξη χώρα μας νὰ ἀποτελεῖ σκιὰ τοῦ ἐνδόξου παρελθόντος της. Πολὺ φοβοῦμαι ὅτι ἐὰν ἀνεχθοῦμε τὴν μὴ ἀντιμετώπιση ἀπὸ τὴν πολιτεία τῆς ἀπειλῆς τῶν λαθρομεταναστῶν, θὰ εἴμαστε ἄτυχοι. Δὲν θὰ μᾶς δικάσουν μετὰ θάνατον καὶ θὰ μᾶς καταδικάσουν οἱ ἑπόμενες γενεὲς τῶν Ἑλλήνων διότι, ἁπλά, αὐτὲς οὐδέποτε πρόκειται νὰ ὑπάρξουν. Θὰ μᾶς δικάση καὶ θὰ μᾶς ἐπιβάλη τὴν πλέον σκληρὴ τιμωρία ὁ ἴδιος μας ὁ ἐαυτὸς ὅταν, μετὰ λίγα χρόνια, γέροντες πλέον καὶ ἀνήμποροι δὲν θὰ τολμοῦμε νὰ κυκλοφορήσουμε στὸ δρόμο ἀπὸ τὸν φόβο τῆς ἀπειλῆς τῆς ζωῆς μας γιὰ δέκα ἢ καὶ λιγότερα εὐρώ, ὅταν δὲν θὰ αἰσθανώμασθε ἀσφαλεῖς οὔτε καὶ στὰ σπίτια μας ἀκόμη, ἔστω καὶ ἂν τὰ ἔχουμε μετατρέψει σὲ φρούρια, ὅταν θὰ βλέπουμε τὰ παιδιά μας, ποὺ τὰ μεγαλώσαμε μὲ τόσο προστατευτισμό, νὰ εἶναι ὑποχρεωμένα νὰ πολεμήσουν ἁπλῶς γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν ἐπιβίωσί τους.

 Τέλος, ἡ θεὰ Νέμεσις θὰ μᾶς ὑποχρεώση νὰ θυμώμαστε κάθε φορά, ποὺ θὰ τολμᾶμε νὰ διαμαρτυρηθοῦμε, τὰ λόγια ποὺ εἶπε ἐπάνω στὸν σταυρὸ ὁ ἕνας ἐκ τῶν δύο ληστῶν, ποὺ συσταυρώθηκαν μὲ τὸν Κύριο, στὸν ἄλλον:

«Ἠμεῖς, δικαίως τῶν ὅσων ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν».

        Γεώργιος Ἐπιτήδειος

     Ἀντιστράτηγος ἐ.ἀ.