2.1.13

Ἔλεος! Διαθέτουμε τὴν ἐνεργειακὴ ἐφεύρεσι τῶν... αἰώνων καὶ τὴν διώχνουμε στὸν Καναδᾶ! (1ο μέρος)



Σήμερα θὰ κάνουμε μία ἐξαίρεσι καὶ θὰ παραθέσουμε αὐτούσια μία πραγματικῶς μοναδικὴ δημοσίευσι ἀπὸ τὴν ἰδιαιτέρως ἀξιόλογη ἐφημερίδα «Ἐλεύθερη Θρᾴκη». Προτρέπουμε τοὺς φίλους τῆς ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ νὰ ἐπιστρατεύσουν ὅση ὑπομονὴ ἔχουν καὶ ψυχραιμία, γιὰ νὰ καταφέρουν νὰ διαβάσουν μὲ τί τρόπο ἡ ἀπίστευτη αὐτὴ χώρα, ποὺ λέγεται Ἑλλάς, ἐνῷ διαθέτει εὐλογημένες ἰδέες καὶ ἄριστα μυαλά, τελικῶς βγάζει τὰ μάτια της μόνη της! Διαχρονικὸ τὸ πρόβλημα, καὶ μὲ αὐτὴν τὴν κατάντια ἄλλες χῶρες καὶ ἄλλοι ἐπενδυτὲς καρπώνονται τὰ κέρδη! (Λέτε πάλι νὰ μὴ λαδώθηκαν ὡρισμένοι «ἁρμόδιοι»;)

Ἡ συσκευὴ «Ψυχρῆς Συντήξεως» γιὰ ἀστείρευτη ἐνέργεια ἔφυγε ἀπὸ τὴν Ξάνθη καὶ πηγαίνει στὸν Καναδᾶ – Ἡ Ἑταιρεία «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ» κουράστηκε νὰ περιμένη συμπαράστασι ἀπὸ τὸ Κράτος – Ἑκατὸ (100) ἑκατομμύρια Εὐρὼ προσέφεραν οἱ Τοῦρκοι γιὰ νὰ μεταφερθῆ ἡ ἕδρα τῆς Ἑταιρείας στὴν Τουρκία – Ἡ ΝΑSA ἐνδιαφέρεται, ἡ Ἑλλάδα ὄχι…
Τόπος τῶν χαμένων εὐκαιριῶν δὲν εἶναι μόνον ἡ Ἀλεξανδρούπολις, ἀλλὰ καὶ ἡ Ξάνθη. Θὰ θυμοῦνται ἀσφαλῶς οἱ ἀναγνῶστες τῆς «ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ», τὰ ρεπορτὰζ ποὺ εἴχαμε δημοσιεύσει γιὰ τὴν ἵδρυσι Ἐργοστασίου στὴν ΒΙ.ΠΕ. Ξάνθης, ποὺ θὰ συναρμολογοῦσε ἐπιβατικὰ καὶ ἀγροτικὰ αὐτοκίνητα. Ἐπρόκειτο γιὰ μία πολὺ μεγάλη ἐπένδυσι συμφώνως μὲ τὶς ἀνακοινώσεις, ποὺ ὅμως ἔμεινε στὰ χαρτιά. Καὶ μὴ τὴν εἴδατε καὶ μὴ τὴν ἀκούσατε....
Ἄλλη μία παρόμοια περίπτωσις, ποὺ πρὶν ἀπὸ ἕνα χρόνο εἴχαμε παρουσιάσει, ἦταν ἡ ἐπένδυσις τῆς Ἑταιρείας «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ» γιὰ κατασκευὴ οἰκιακῶν συσκευῶν «Ψυχρῆς Συντήξεως», ποὺ θὰ παρεῖχαν ἀστείρευτη ἐνέργεια. Γιὰ τὴν συνέχεια καὶ τὴν κατάληξι αὐτῆς τῆς ἱστορίας, διαβάστε τί ἔγραψε τὸ «ΒΗΜΑ»:
Ἡ Ἑλλάδα τῆς κρίσης μοιάζει ἀπελπιστικὰ μὲ τὸ κουτὶ τῆς Πανδώρας: μύρια κακὰ καὶ μόνο ἕνα καλὸ –ἡ ἐλπίδα– ἦρθαν στὸ φῶς! Ἡ ἔσχατη τραγῳδία μας εἶναι πὼς ἀκόμη καὶ αὐτὴ τὴν ἐλπίδα, ἀποδεικνυόμαστε ἀνίκανοι νὰ τὴν κρατήσουμε στὰ χέρια μας καὶ τὴν διώχνουμε στὰ πέρατα τῆς Γῆς. Γιὰ τί πρᾶγμα μιλᾶμε; Γιὰ τὸ καυτότερο μυστικὸ τοῦ πλανήτη, τὴν πηγὴ ἀστείρευτης ἐνέργειας. Πρόκειται γιὰ τὴν «Ψυχρὴ Σύντηξι» πού, ὅπως σᾶς ἀποκαλύψαμε ἕναν χρόνο πρὶν
εἶχε πολλὲς πιθανότητες νὰ ὑλοποιηθῆ στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὴν ἑταιρεία  «Δευκαλίων» (Defkalion Green Technologies Α).
Τώρα, ἔπειτα ἀπὸ πολλὲς δοκιμὲς καὶ κρίσεις τρίτων παρατηρητῶν, «Τὸ Βῆμα» ἐπισκέφθηκε τὸ ἐργαστήριό της καὶ εἶδε, ἰδίοις ὄμμασιν, τὴν εἰσαγομένη ἐνέργεια νὰ ἑξαπλασιάζεται στὴν ἔξοδο! Ὅμως δὲν πρόκειται νὰ «δῆ τὸ θαῦμα» κανένας ἄλλος στὴν χώρα μας: τὴν ἑπομένη ἡμέρα ἡ Δευκαλίων τὰ μάζεψε κι ἔφυγε γιὰ τὸ Βανκοῦβερ τοῦ Καναδᾶ. Εἶχε κουραστῆ πιὰ νὰ περιμένη αὐτὸ τὸ ἄψυχο κράτος νὰ τῆς δώση πλαίσιο λειτουργίας… Ἀξίζει πολλαπλῶς νὰ διαβάσετε τὴν συνέχεια αὐτῆς τῆς ἱστορίας, ὄχι μόνο γιὰ τὴν εὐκαιρία νὰ ξανασχηματίσετε τὸ γνωστὸ πενταδάκτυλο σχῆμα(!!!), ἀλλὰ καὶ διότι εἶναι μᾶλλον ὁ πρόλογος ἑνὸς νέου κεφαλαίου στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος!
Τὸ 1751, ὁ γερμανὸς βαρῶνος Axel Frederik Cronstedt ἔψαχνε σὲ ἕνα ὀρυχεῖο νὰ βρῆ χαλκό. Ἀντ’ αὐτοῦ ἀνεκάλυψε ἕνα καινούργιο μέταλλο, ποὺ τὸ ὠνόμασε τσαντισμένος «Kupfernickel», δηλαδὴ «Χαλκὸ τοῦ Διαβόλου». Τὸ λευκὸ αὐτὸ μέταλλο εἶναι τὸ γνωστὸ νικέλιο, ποὺ βρίσκεται ἄφθονο καὶ στὴν χώρα μας.

Ἡ ἀλχημεία τοῦ «χαλκοῦ τοῦ Διαβόλου»

 Πολὺ ἀργότερα, καὶ ἐνόσῳ τὸ νικέλιο ἔπαιρνε τὴν θέσι του στὴν βιομηχανικὴ ἐπανάστασι μὲ τὶς ποικίλες ἐφαρμογές του, κάποια περίεργα φαινόμενα ἀπρόσμενης μεταστοιχειώσεως ἄρχισαν νὰ διαπιστώνωνται στὰ ἐργαστήρια τῶν ἐπιστημόνων.
Συγκεκριμένα, στὸ τεῦχος Ἰουλίου τοῦ 1905, τοῦ περιοδικοῦ "The Physical Review", ὁ βρεττανὸς χημικὸς Clarence Skinner ἔγραψε: «Κατὰ τὴν πειραματικὴ μελέτη τῆς ἐμβαπτίσεως διαφόρων μετάλλων σὲ ἥλιο, παρατηρήθηκε, ὅτι ὅσο προσεκτικὰ κι ἂν καθαρίζαμε τὸ ἀέριο, ἐμφανιζόταν ἐπιμόνως ἀκτινοβολία ὑδρογόνου στὴν κάθοδο». Ἀκολούθησαν δεκάδες ἄλλοι μὲ ὅμοιες διαπιστώσεις, σὲ βαθμό, ποὺ ὁ καθηγητὴς τοῦ Πολυτεχνείου τῆς Καλιφόρνιας (Caltech), Robert Millikan, δήλωσε λίγο μετὰ τὴν βράβευσί του μὲ τὸ Νόμπελ Φυσικῆς, τὸ 1923, πὼς οἱ πυρηνικὲς μεταστοιχειώσεις κατὰ τὴν ἠλεκτρικὴ ἐκκένωσι εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ἐξόχως ἐνδιαφέροντα προβλήματα τῆς σύγχρονης φυσικῆς. Τὸ 1926, οἱ καθηγητὲς Fritz Paneth καὶ Κ. Peters ἀποφάνθηκαν, ὅτι τὸ παλλάδιο ἦταν αὐτό, ποὺ ἐπέφερε μεταστοιχείωσι τοῦ ὑδρογόνου σὲ ἥλιο, κατὰ τὰ πειράματά τους σὲ θερμοκρασία δωματίου.
Ὁ ἐπιστημονικὸς κόσμος ὅμως ξέχασε τὰ ἑπόμενα χρόνια νὰ ψάξη ἄλλο τὸ θέμα καί… ξαφνιάστηκα περίεργα ὅταν ἄκουσα τὸν τεχνικὸ διευθυντὴ τῆς «Δευκαλίων», Γιάννη Χατζηχρῆστο νὰ μοῦ λέη –σχεδὸν ἕναν αἰῶνα μετά– πὼς δὲν συζητᾶμε γιὰ πυρηνικὴ ἐνέργεια, ἀλλὰ γιὰ χημικὴ ἐνέργεια, ποὺ προέρχεται ἀπὸ μεταστοιχείωσι.
«Δηλαδὴ τί κάνετε καὶ πῶς φθάσατε σ’ αὐτήν;», τὸν ρώτησα. Μοῦ ἀπήντησε, πὼς ἔφθασαν διὰ τῆς εἰς ἄτοπον ἀπαγωγῆς:
Ὁ ἰταλὸς χημικός, Andrea Rossi, εἶχε ἐντοπίσει τυχαίως τὸ φαινόμενο συντήξεως νικελίου καὶ ὑδρογόνου, ἀλλά, μὴ κατανοῶντας το σὲ βάθος, δὲν κατώρθωνε νὰ ἐλέγξη καὶ νὰ σταθεροποιήση τὴν διαδικασία. Ἡ ἀνεπάρκεια αὐτὴ καὶ τὸ ἐπιχειρηματικό του ὀλίσθημα νὰ δώση στὴν ἀμερικανικὴ ἑταιρεία “Ampenergo” τὰ δικαιώματα μεταπωλήσεως στὸν Καναδᾶ, ὡδήγησαν στὸ «διαζύγιο» τοῦ περσινοῦ καλοκαιριοῦ μεταξὺ τῆς «Δευκαλίων» καὶ τῆς ἑταιρείας Leonardo Corp., τοῦ Andrea Rossi.
«Τότε, ἔχοντας διαβάσει ὅλη τὴν βιβλιογραφία τῶν πυρηνικῶν ἀντιδράσεων χαμηλῆς ἐνεργείας (LENR)», μοῦ εἶπε ὁ κ. Χατζηχρῆστος, «ἀπεφασίσαμε, πὼς ἔπρεπε νὰ δοκιμάσουμε αὐτό, ποὺ δὲν εἶχε σκεφθῆ κανένας ἄλλος. Φτειάξαμε ὁλότελα δική μας νέα μέθοδο, ποὺ ἐπιτρέπει τὴν σύντηξι τοῦ ὑδρογόνου μὲ τὸ νικέλιο σὲ ἀπολύτως ἐλεγχόμενες συνθῆκες».
Ἤμασταν ἐκεῖ, στὴν δοκιμή! Τὸ ὅτι τὰ λεγόμενά του ἀνταποκρίνονταν στὴν πραγματικότητα, τὸ διεπίστωσα ὁ ἴδιος, στὸν βαθμό, ποὺ μοῦ ἐπέτρεπαν οἱ γνώσεις μηχανικοῦ, ὅταν ἐπετέλεσαν γιὰ χάρι μου τὸ πείραμα. Μία διάταξις δημιουργίας πλάσματος θέρμαινε νανοσκόνη νικελίου στοὺς 500 βαθμοὺς Κελσίου, μὴ ἐπιφέροντας ἀλλοιώσεις στὴν δομὴ τῶν ἰσοτόπων τοῦ νικελίου. Τότε, τρεῖς καταλύτες εἰσάγονταν στὸν θαλαμίσκο τῆς ἀντιδράσεως καὶ ἀκολουθοῦσε ὁ διαχωρισμὸς τοῦ συμπιεσμένου διατομικοῦ ὑδρογόνου σὲ ἀτομικό, μέσῳ ἠλεκτροδιεγέρσεως. Στὴν ἑπομένη φᾶσι, τὸ μονοατομικὸ ὑδρογόνο ἐπολώνετο μέσῳ ἐπιμηκύνσεως τῆς τροχιᾶς τοῦ μοναδικοῦ του ἠλεκτρονίου, πρᾶγμα ποὺ ἐπέφερε καὶ ἐκπομπὴ ἀκτινοβολίας γάμμα. Ἀκολουθοῦσε ἡ ἀπορρόφησις τῆς ἀκτινοβολίας γάμμα καὶ ἡ μετατροπή της σὲ θερμότητα. Ἀπὸ τὴν ἔναρξι αὐτῆς τῆς ἀντιδράσεως καὶ ἐφεξῆς δὲν χρειαζόταν ἡ περαιτέρω θέρμανσις τοῦ νικελίου (σὲ ἀντίθεσι μὲ τὴν μέθοδο τοῦ Rossi) καὶ ἡ «καῦσις» μποροῦσε νὰ διαρκέση μῆνες. Ἀρκοῦσε ἡ εἰσαγωγὴ ἀερίου ἀργοῦ γιὰ νὰ διατηρῆται τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ θαλαμίσκου στὴν σωστὴ πίεσι. Αξιοσημείωτο ἦταν καὶ τὸ ὅτι ἡ διαδικασία κλεισίματος τοῦ συστήματος ἦταν ἀκαριαία μὲ ἁπλὸ κλείσιμο τῆς παροχῆς ὑδρογόνου, ἐνῷ ἡ διάταξις τοῦ Rossi ἀπαιτοῦσε ὧρες. Τὸ τελικὸ προϊὸν τῆς ἀντιδράσεως ἦταν φωτόνια στὴν ὑπέρυθρη κλίμακα, δηλαδὴ θερμότης.
Ἡ ἐξαγομένη ἐνέργεια, ποὺ εἶδα ἀπὸ τὸ συγκεκριμένο πείραμα, ἦταν ἑξαπλάσια τῆς εἰσαγομένης. «Εἶναι ἡ τελική;», ρώτησα τὸν κ. Χατζηχρῆστο. «Ἔχουμε φθάσει ἕως καὶ 14πλάσια, ἀλλὰ δὲν τὸ ρισκάρουμε πρὶν βεβαιωθοῦμε ὅτι οἱ κεραμικὲς μονώσεις, ποὺ χρησιμοποιοῦμε, τὴν ἀντέχουν», ἀπήντησε. «Πόσο νικέλιο ἀπαιτεῖται γιὰ καύσιμο;», ξαναρώτησα. «Τὰ τρία γραμμάρια, ποὺ βάλαμε στὶς 16 Ἰουνίου, ἀπ’ ὅ,τι βλέπεις, δὲν ἔχουν ἐξαντληθῆ ὡς σήμερα (21 Νοεμβρίου) καὶ ἔχουν τὴν ἴδια ἀπόδοσι. Τὸ μόνο, ποὺ χρειάζεται εἶναι δύο λίτρα ὑδρογόνο στὸ ἑξάμηνο», ἀπήντησε ὁ Ἀλέξανδρος Ξανθούλης, ἀφοπλιστικῶς.

Ἡ ἔξωθεν μαρτυρία

Στὶς 19 Ὀκτωβρίου 2012, ἡ «Δευκαλίων» ἀνήρτησε στὸν ἰστότοπό της http://www.defkalion-energy.com/forum/viewtopic.php?f=17&t=4143
τὰ πρακτικὰ τῆς ἀξιολογήσεως λειτουργίας τοῦ ἀντιδραστῆρος της, “Hyperion Single Reactor Kernel”, ἀπὸ ἀνεξάρτητο παρατηρητή.
Ὅπως ἀνεκάλυψε κι ἐδημοσίευσε τὸ ἔγκριτο “Forbes” στὶς 20 Ὀκτωβρίου
τὸ τρίτο μάτι ἦταν ἕνα στέλεχος, ἐδῶ καὶ τριάντα χρόνια, τῆς N.A.S.A., ὁ Michael A. Nelson.

Συνεχίζεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...