Ξενόγλωσσες ἐπιγραφές (Ἐρώτησις ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ)

Ἐν Ἀθήναις, τῇ 7ῃ Ἰουλίου 2013

Πρὸς τὸν κ. Ὑπουργὸ Ἐσωτερικῶν

Θέμα: Ξενόγλωσσες ἐπιγραφές

Ὅπως διδάσκει ἡ Ἱστορία, ἀλλὰ καὶ ἡ συνταγματικὴ καὶ πολιτειολογικὴ θεωρία, οἱ ἔννοιες τοῦ ἔθνους καὶ τῆς γλώσσης εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένες· δὲν εἶναι κατὰ συνέπειαν δυνατὸν νὰ ὑπάρξη Ἔθνος Ἑλληνικὸν δίχως γλῶσσα ἑλληνική.

Ἐμεῖς ὡστόσο, ὁ «κυρίαρχος» λαός, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ πολιτικοὶ καὶ πνευματικοί μας ταγοί, ἐπεδείξαμε κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες μιὰ δουλοπρεπῆ συμπεριφορά, ἡ ὁποία θὰ μποροῦσε εὐλόγως νὰ χαρακτηρισθῆ ἐθνικὸς γραικυλισμός, ἐπιτρέποντας τὴν ἐμφάνισι ἑνὸς ἐθνοφθόρου φαινομένου ὅπως οἱ ξενόγλωσσες ἐπιγραφές. Πρόκειται γιὰ ἕνα ξενόφιλο μιμητικὸ παραλήρημα, τὸ ὁποῖο ἀργὰ ἀλλὰ σταθερὰ συντελεῖ στὴν ἀλλοίωσι τῆς γλώσσης μας, ἄρα καὶ τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητος.

Ἤδη ἀπὸ τὸ 1924 ἐθεσπίσθη σχετικὸς νόμος, ὁ ὁποῖος προέβλεπε τὴν ἀναγραφὴ τῆς ξενόγλωσσης ἐπιγραφῆς μὲ μικρότερα γράμματα ἐν συγκρίσει μὲ τὴν ἑλληνική, καὶ μὲ καταβολὴ ἑνὸς σημαντικοῦ εἰδικοῦ τέλους. Τὸ 1984 ἐτέθη ἐν ἰσχύϊ νέος νόμος καὶ ἠκολούθησε σειρὰ σχετικῶν ἐγκυκλίων ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν. Παρ’ ὅλα τὰ ἀνωτέρω, οἱ κρατικοὶ φορεῖς καὶ ἀκόμη περισσότερο ἡ Τοπικὴ Αὐτοδιοίκησις, ὄχι μόνον δὲν ἐφήρμοσαν τὴν σχετικὴ νομοθεσία, ἀλλὰ ἐπέδειξαν πρωτοφανῆ ἀμέλεια καὶ ἀδράνεια ὅσον ἀφορᾷ τὴν προσαρμογὴ τῶν ξενογλώσσων ἐπιγραφῶν.

Ἐρωτᾶσθε:

1. Σὲ ποιές ἐνέργειες πρόκειται νὰ προβῆτε γιὰ τὴν ἀντιμετώπισι αὐτοῦ τοῦ φαινομένου, τὸ ὁποῖο ὁδηγεῖ μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια στὴν ἀπεμπόλησι τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητος;

2. Γιὰ ποιούς λόγους ἀποφεύγετε νὰ ἐπιβάλετε στὰ ἁρμόδια ὄργανα τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως τὴν ἐφαρμογὴ τῆς σχετικῆς νομοθεσίας;

Διεύθυνσις Ἐσωτερικῶν