ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΙ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ...

 

 

 

 

 

AΠΟΨΗ, ΑΠΟ ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ.

Έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές, στην μεγάλη αξία των χρονολογίων, δηλαδή των ιστορικών εκείνων γεγονότων, παλαιοτέρων εποχών, που θα είχαμε πολύ μεγάλο όφελος άν μελετούσαμε ως Έλληνες, για να "φρεσκάρουμε" σημαντικά και καίρια ιστορικά συμβάντα και να αντλήσουμε διδάγματα. Και γνώσεις βεβαίως, που ΔΕΝ θέλουν με κανένα τρόπο, να μας δώσουν ... (Χώρια που τις κρύβουν! Στα σχολικά βιβλία, εδώ και δεκαετίες δεν υπάρχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ για το κατωτέρω ιστορικό γεγονός!)

Στο χρονολόγιο λοιπόν της 12ης Ιουλίου ξεχωρίσαμε μία 'μαύρη' επέτειο, που δεν είναι καθόλου γνωστή πιστεύουμε, ενώ έχει μεγίστη βαρύτητα.(Για την αντιγραφή "Ιω.Καποδίστριας")



Η πολιορκία και πτώση της Χαλκίδος, στα χέρια του αιμοβόρου Μεχμέτ του Β ! Η πολιορκία της Χαλκίδος το 1470, από τον αιμοβόρο και κατά τις πηγές ψυχο-ανώμαλο κατακτητή Μεχμέτ τον Β΄ή Μεχμέτ Καταστροφέα, ή κατά το προσωνύμιο που του απέδιδαν οι βυζαντινοί Μωάμεθ Β΄ του Πορθητού(που τον κολάκευε μάλιστα), αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα όχι μόνο για την Εύβοια, αλλά και την παγκόσμια ιστορία!
Η πολιορκία, άλωση της Χαλκίδος, θεωρείται μάλιστα κατά τους ιστορικούς πολύ σημαντικότερη με στρατιωτικούς όρους, ακόμη και από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Μεχμέτ, σύμφωνα με έγκυρες πηγές ιστορικών, όπως του Ραφαήλ Διαμαντή, έφτασε στην Εύβοια με στρατό 300.000 γενιτσάρων(!) και άλλων άτακτων στιφών, ότι αγριότερο δηλαδή διέθετε στο στράτευμα του. Σύμφωνα με άλλες πηγές το στράτευμα αριθμούσε 100.000. Ακόμη και στην άλωση της Κωνσταντινουπόλεως δεν χρησιμοποιήθηκε τόσος πολύ στρατός. Στόχος να αφανισθεί η Εύβοια και να σβήσει από τον χάρτη η Χαλκίδα αλλά και οι Ενετοί!

– Η Χαλκίδα και ολόκληρη η Εύβοια έπεσε στην κυριαρχία των Ενετών το 1204. Ονόμασαν την Εύβοια και την Χαλκίδα 'Negreponte', που σημαίνει μαύρη γέφυρα, από το χρώμα της ξύλινης γεφύρας που κατασκεύασαν στην Χαλκίδα και ένωνε το νησί με την Στερεά Ελλάδα.
– Η πολιορκία της Χαλκίδος δεν ήταν εύκολη υπόθεση για τους Τούρκους. Κράτησε ημέρες. Οι Ενετοί και ο Αρχηγός τους Paolo Erizzo, πάλεψαν σαν λιοντάρια για να μην την παραδώσουν και αυτό για δύο λόγους. Πρώτον γιατί οι Ενετοί λάτρευαν την Εύβοια και είχαν εξομοιωθεί με τον πληθυσμό ύστερα από 2 αιώνες κυριαρχία και δεύτερον γιατί είχαν ζωτικά συμφέροντα στο νησί, που ήταν πλούσιο σε πρώτες ύλες και παραγωγή από τότε. Επιπλέον στην Εύβοια οι Ενετοί και με μαστόρους, τους καλύτερους στον κόσμο, είχαν φτιάξει μια σειρά από οχυρωματικά έργα και έργα μεγάλων υποδομών, που δεν ήθελαν να πέσουν στα χέρια των Τούρκων.


— Πράγματι, η Εύβοια και η Χαλκίδα αποτελούσε στη διάρκεια της βενετοκρατίας, σημαντικό εμπορικό σταθμό, οργανωμένο κατάλληλα από τους Βενετούς για να διευκολύνει τις συναλλαγές των εμπόρων με την κεντρική και νότια Ελλάδα, τις Κυκλάδες και Κρήτη, την Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη. Ηταν αξιόλογο, νευραλγικό διαμετακομιστικό κέντρο προϊόντων και χρησίμευε συγχρόνως για τη συγκέντρωση και αποθήκευση των υφασμάτων, που εισάγονταν από τη δύση και αποτελούσαν ένα από τα πιο ακριβά είδη της Ευρωπαϊκής αγοράς. Οι κάτοικοί της απολάμβαναν μια σχετική αυτοδιοίκηση και ζούσαν σε μια σχετική άνεση, παράλληλα με μια ισχυρή κοινωνική τάξη των ευγενών της Δύσεως που ήκμαζε. Η βενετοκρατούμενη Εύβοια, αποτελούνταν από δύο φέουδα. Το πρώτο φέουδο ίσως πρέπει να ταυτισθεί με τα κτήματα του σημερινού οικισμού Πούρνος και γενικότερα τα κτήματα της περιοχής Δίρφυος, που έφταναν μέχρι και την Μεσσαπία. Το δεύτερο ήταν τα κτήματα του σημερινού οικισμού Καλημεριανών. 

— Το ενδιαφέρον για την Εύβοια και η ηρωική τους αντίσταση εξηγείται επίσης και από το γεγονός, ότι οι Βενετοί δεν άφησαν τον Βενετό Φρούραρχο αβοήθητο αλλά έστειλαν και σημαντικές ενισχύσεις, που ήταν αδύνατο όμως λόγω του υπερβολικού στρατεύματος των άγριων Τούρκων κατακτητών, να σώσει την κατάσταση. Τον Ιούνιο του 1470 ο τουρκικός στόλος με πάνω από 300 (!!!) πλοία με περίπου 60-70.000 άνδρες, εισέπλευσε στο Νότιο Ευβοϊκό και αγκυροβόλησε δίπλα στη σημερινή συνοικία της Χαλκίδος, Βούρκο. Στις 18 Ιουνίου έφτασε και άλλο ισχυρό τουρκικό στράτευμα με επικεφαλής τον ίδιο τον Μεχμέτ ή Μωάμεθ τον Πορθητή. Οι υπερασπιστές της Χαλκίδος, αν και μειονεκτούσαν σημαντικά αριθμητικώς, απέρριψαν τους όρους παραδόσεως του Μωάμεθ. Οσο βρισκόνταν σε πολιορκία η Χαλκίδα, τουρκικό ιππικό ξεχύθηκε σε πολλές περιοχές της Ευβοίας και στον πλούσιο κάμπο της Μεσσαπίας και επιδίδονταν σε λεηλασίες και σφαγές! Η Χαλκίδα αντιστέκονταν λυσσαλέα για ημέρες ! 12 Ιουλίου 1470. Η Χαλκίδα, ύστερα, από τόσες ημέρες σκληρή πολιορκία, πέφτει στα χέρια του ανελέητου, αιμοβόρου Μεχμέτ του Β΄ και γνώρισε μια από τις μεγαλύτερες σφαγές της ιστορίας! Η καταστροφή και άλωση της Χαλκίδος δεν έχει όμοιο! Ηταν 2 και τρεις φορές χειρότερη από την άλωση της Πόλεως ! Η γέφυρα του Νεγρεπόντε κάηκε, ο πληθυσμός κατασφαγιάσθηκε οι κραυγές των διωκομένων ακούγονταν μέχρι μακριά τον κάμπο. Στην πόλη δεν έμεινε, κυριολεκτικά ζωντανός κανένας Ενετός, τα ανήλικα αγόρια και οι κοπέλες εδόθησαν στα χαρέμια των αξιωματικών του Μεχμέτ για ηδονές, και ο ίδιος διέταξε τη φρικτή εκτέλεση του Διοικητή Erizzo. Η λύσσα του Μεχμέτ ήταν τέτοια για την ηρωική αντίσταση που πρόβαλλε ο Erizzo και για τις χιλιάδες απώλειες ανδρών που του προκάλεσε, ώστε ζήτησε παραδειγματική τιμωρία. Πρώτα τον παραπλάνησε ζητώντας να παραδοθεί δίνοντας του μάλιστα ένορκη υπόσχεση. Όμως πως είναι δυνατόν ένας τέτοιος αδίστακτος κατακτητής να τηρήσει τον λόγο του;


— Ο Διοικητής Paolo Erizzo εκτελέστηκε με διαταγή του ίδιου του Σουλτάνου με τον φρικτότερο τρόπο που γνώρισε η ιστορία, που απεικονίστηκε μάλιστα ακόμη και σε πίνακες ζωγραφικής αιώνες μετά. Διά ...πριονισμού και εις δύο μέρη!!! Μετά την κατάληψη της Χαλκίδος, οι Τούρκοι εύκολα καταλάβανε και το υπόλοιπο νησί. Τις περιοχές της Βόρειας Εύβοιας τις είχανε καταλάβει από τα τέλη Ιουνίου με ένα απόσπασμα ιππικού όσο διαρκούσε η πολιορκία της πόλεως. Μετά την άλωση της Χαλκίδος έπεσε και η Κάρυστος και οι Τούρκοι κατέλαβαν τα φρούρια των Βασιλικών, του Αλιβερίου, της Κύμης, της Αιδηψού και των Στύρων.

— 12 Ιουλίου 1470: Αλωση της Χαλκίδας. Η φρικαλεότητα σε όλο της το μεγαλείο ! Μια από τις μεγαλύτερες πολιορκίες της παγκοσμίου ιστορίας ! Η Χαλκίδα έπαψε να λέγεται 'Negreponte' από τότε, έμεινε έρημη για χρόνια, γυμνή από το μεσαιωνικό της παρελθόν και τα τείχη της ξεθεμελιώθηκαν. Οι Τούρκοι αφάνισαν, ότι θύμιζε την ενετοκρατία ! Ηταν η ανεπανάληπτη φυσική ομορφιά της Χαλκίδος που ύστερα από χρόνια αποκατέστησε μια τέτοια πρωτόγνωρη φρικαλεότητα που γνώρισε η νύφη του Ευβοϊκού από τον αδίστακτο, ανισσόροπο κατακτητή της ! (Η ιστορική αναδρομή ανήκει στον κ.Γεώργιο Α. Γεωργίου)