ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ!

Χ Α Λ Α Ζ Ι

Είναι μία θλιβερότατη διαπίστωση στην Ελλάδα, όπως τονίζουν ορισμένοι κληρικοί, το ζήτημα της βλασφημίας. Πιθανώς να μήν συναντάται σε άλλη χώρα, ο τρόπος και η έκταση αυτού του «ακατανοήτου» φαινομένου, που αποτελεί μεγάλη ντροπή και «στίγμα» για ένα ορθόδοξο κράτος...

(Άν τυχόν ορισμένοι απο εμάς, το "προσπερνάμε", κάνουμε πολύ-πολύ άσχημα. Θα πρέπει, έστω με τρόπο, να επεμβαίνουμε, επισημαίνοντας την αποφυγή της.)

Η αλήθεια είναι πώς ελάχιστοι ήσαν εκείνοι οι μαχητικοί και ασυμβίβαστοι κληρικοί (όπως ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης), που επάλευσαν πραγματικά να «κτυπήσουν» αυτήν την κυριολεκτική «γάγγραινα», για να πάψει να ακούγεται απο τα χείλη των Ελλήνων, αυτό το αίσχος.

Άς δούμε όμως, πώς ακριβώς, σε κάποιες περιπτώσεις επεμβαίνει Ο ΘΕΟΣ, «στέλνοντας» την τιμωρία που αναλογεί, σε αυτήν την αρρωστημένη και άθλια «συνήθεια» ορισμένων... (ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ...) Πηγή μας, είναι ένα παλαιό ορθόδοξο σερβικό κείμενο. Διαβάστε την διήγηση απο την ομόδοξη και μαρτυρική Σερβία.(Για την αντιγραφή «Παπαφλέσσας»)

«Τον Αύγουστο του 1891 σε ένα σερβικό χωριό, έπεσε τόσο πολύ χαλάζι, που κατέστρεψε όλα τα αμπέλια και τα χωράφια. Μετά την θεομηνία, πολλοί χωρικοί ήταν μαζεμένοι σε ένα καφενείο και έκλαιγαν την «μοίρα» τους. Ενώ ο ένας καταριόταν και ο άλλος βλαστημούσε, ο καφετζής, πιό οργισμένος απο τους άλλους, αφού ξεστόμισε πολλές βλαστήμιες, είπε:

-Πάω να... τουφεκίσω αυτόν τον Θεό, που μας έστειλε το χαλάζι!

Ξεκρέμασε το τουφέκι του και βγήκε έξω για να ...τουφεκίσει τον ουρανό! Τον ακολούθησε και ένας τσιγγάνος, φοβερά βλάσφημος και αυτός!

Αλλά, μόλις ο καφετζής τράβηξε την σκανδάλη, ένας κεραυνός έπεσε επάνω τους και τους άφησε νεκρούς και τους δύο!...»