Πώς επιλέγονται αλήθεια στην Ε.Ε. τα στελέχη; Όπως τώρα αυτός ο "Ολλανδός"...

Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες, απο την μετάδοση της ειδήσεως, ότι έπειτα απο 8ετή θητεία, ο Ζάν Κλώντ Γιούνκερ, αποχωρεί απο την Κομισσιόν, δίδοντας την σκυτάλη στην "νέα γενιά"! Ο μάλλον συμπαθής και "χαμογελαστούλης" Γιούνκερ, που στο βαθμό που μας αφορά ως Ελλάδα, δεν 'μας' τράβηξε ποτέ το σχοινί, όπως ορισμένοι άλλοι, αφήνει το 'πόστο' αυτό και παραχωρεί την θέση του, σε έναν Ολλανδό(;) πολιτικό. (Η πλέον χαρακτηριστική 'σκηνή' ήταν όταν ο Γιούνκερ, υποδέχθηκε στην έδρα της Κομισσιόν, τον τότε υπουργό Οικονομικών μας, τον  λίαν ευτραφή "μας" Βαγγέλη, φέρνοντάς του, τα 'ντοσιέ' που κρατούσε, στο κεφάλι! Μπήτε στο διαδίκτυο και δείτε το!)




Δυστυχώς όμως, όπως ήδη έχει συμβεί και με ορισμένους άλλους "ηγέτες", - άς τους αποκαλέσουμε έτσι λόγω ευγενείας... - της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, (όπως εκείνος ο Βάν Ρομπόϊ, που μοιάζει γελιογραφία χαμηλόβαθμου γυαλάκια λογιστού βιοτεχνίας, ή η κακάσχημη Αγγλίδα "βαρώνη" Άστον, που υπήρξε κομμουνίστρια στα νιάτα της, ή ο μαϊντανός και βαρετός Μπαρόζο, πρώην μαοϊκός και άγριος διαδηλωτής, σε πορείες στην Λισαβώνα), είναι ένας κυριολεκτικώς άχρωμος τεχνοκράτης. Ανήκει στο Εργατικό κόμμα και συμμετείχε σε κυβέρνηση συνασπισμού.
(Για σταθείτε ρε παιδιά! Ποιός ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα μας εξηγήση, γιατί ΟΛΟΙ οι "εξέχοντες" και "προβεβλημένοι" και "ηγέτες" της Ε.Ε. έχουν αριστερές έως κομμουνιστικές πολιτικές καταβολές; Τέτοια... "σύμπτωση" βρε αδελφέ; Άμ, εκείνος ο ανεκδιήγητος Σολάνα, ο Ισπανός, ο τάχα αυστηρός Νατοϊκός, δεν ήταν στα νιάτα του σκληρός διαδηλωτής στην Μαδρίτη, κατά της τότε ΕΟΚ και κατά του ΝΑΤΟ; Πώς... "μεταλάσσονται" κατόπιν; Πώς επιλέγονται για τέτοιες θέσεις; ΘΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΝΕΙΣ; Ή το θέμα μήπως κάνει... "τζιζ";)
Μάλιστα άγνωστος εντελώς, ακόμα και στην πατρίδα του, αφού διετέλεσε υπουργός Οικονομικών στην χώρα του, μόνον 11 εβδομάδες! Μόλις 46 ετών, ο κύριος Τζερόεν Ντάϊσελμπλουμ, καλείται να χειρισθή ακανθώδη και χρονίζοντα ζητήματα της Ευρωπαϊκής οικογενείας, ενώ πρίν ήταν περίπου στην αφάνεια...

 Τονίσθηκε στον ευρωπαϊκό τύπο, ότι τον πρότεινε ο "στριμένος" Σόϊμπλε, αφού οι Γάλλοι δεν ήθελαν με τίποτε έναν Γερμανό, ούτε και οι Γερμανοί, ήθελαν ποτέ, έναν Γάλλο, όπως ο Μοσκοβισί, ο υπουργός Οικονομικών δηλαδή του Προέδρου Ολάντ. Οπότε οι Γερμανοί επέμειναν και προώθησαν τον... γείτονά τους!

 Να προσθέσουμε εδώ, πώς δεν πέρασε απαρατήρητο, σε συγκεκριμένους κύκλους και σχολιάσθηκε και σε κάποιες ιστοσελίδες, πώς ο "Ολλανδός" διαθέτει ένα επώνυμο, καθόλου "ολλανδικό", λόγω εννοείται της καταλήξεώς του, στο αστείο για εμάς, "μπλούμ"! (Κάποιοι με άρτια ιστορική μνήμη και γνώση, θυμήθηκαν τον πρωθυπουργό - ολετήρα της Γαλλίας, προπολεμικώς, τον Λεόν Μπλούμ, που η επικίνδυνη πολιτική του, οδήγησε την μεγάλη χώρα του, πρώτα στην ηττοπάθεια, μετά στην ήττα και τελικώς στο χάος).

 Τέλος, όσον αφορά την πατρίδα μας, ο "περιούσιας καταγωγής" κύριος Ντάϊσελμπλούμ, φαίνεται πώς δεν μας "πάη" με τίποτε, απο παλαιότερες δηλώσεις του. Γιατί όμως, δεν μας κάνη καμμία εντύπωση;...



                                                                 "Ιωάννης Καποδίστριας"