Ἡ πιθανότης νὰ συμβῆ θερμὸ ἐπεισόδιο στὸ Αἰγαῖο

Οἱ πρόσφατες προκλήσεις τῆς Τουρκίας, μὲ τὴν εἴσοδο δύο τουρκικῶν πολεμικῶν πλοίων, ποὺ περιέπλεαν τὶς Κυκλάδες, ἐντὸς τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων, ὡς συνέχεια ἀντιστοίχων προκλήσεων κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀσκήσεως «Θαλασσόλυκος» τὸν Μάϊο, οἱ ὁποῖες εἶχαν συνδυασθῆ καὶ μὲ μαζικὲς παραβιάσεις τοῦ ἐναερίου χώρου μας, ἔφεραν στὴν ἐπιφάνεια γιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν ἀνησυχία γιὰ πιθανὴ πρόκλησι θερμοῦ ἐπεισοδίου μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν.

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἀπὸ τὸ 1974 καὶ μετέπειτα, ἡ τακτικὴ τῶν προκλήσεων κατὰ τῆς χώρας μας καὶ ἡ δημιουργία ἐντάσεων ἀποτελεῖ παγία πολιτικὴ τῆς Τουρκίας. Τὴν πολιτικὴ αὐτὴ ἐφαρμόζει εἴτε ὅταν ἀντιμετωπίζει ἐσωτερικὰ προβλήματα καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ στρέψει τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ πληθυσμοῦ τῆς σὲ ἄλλο θέμα, εἴτε καὶ χωρὶς συγκεκριμένη ἀφορμή, ἁπλᾶ καὶ μόνον γιὰ νὰ ὑπενθυμίζει στην διεθνὴ κοινότητα τὴν ἀμφισβητήσῃ τῆς ἐπὶ τῶν κυριαρχικὼν μας δικαιωμάτων στο Αἰγαῖο, ὥστε νὰ ἀποκομίζει, κατὰ περίπτωση, πολιτικὰ ὀφέλῃ. Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅμως ὅτι ἡ τακτικὴ αὐτὴ ἐγκυμονεὶ τὸν κίνδυνο γενικότερης ἐντάσεως καὶ ἐμπλοκῆς, ἡ Τουρκία φροντίζει πάντοτε νὰ μὴν ὠθεῖ τὰ πράγματα στα ἄκρα καὶ νὰ ἀποφεύγει τὴν δημιουργία θερμοῦ ἐπεισοδίου. Αὐτὸ συνέβη τόσο κατὰ τὴν κρίσῃ τοῦ Μαρτίου 1987, ὄσο καὶ κατὰ τὴν κρίσῃ στα Ἴμια τὸν Ἰανουάριο 1996, ὁπότε ἡ κλιμάκωση τῆς ἐντάσεως ἀπεφεύχθη τὴν τελευταία στιγμή.

Ἐὰν ἀναλύσουμε τὴν συμπεριφορὰ αὐτὴ τῆς Τουρκίας, ὁδηγούμαστε στο συμπέρασμα, πὼς τὰ συμφέροντα τῆς δεν ἐξυπηρετούνται ἀπὸ ἔνα θερμὸ ἐπεισόδιο μὲ τὴν Ἑλλάδα, διότι αὐτὸ θὰ ἔχει περαιτέρω προεκτάσεις. Ἡ διαμάχη τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν Τουρκία παρουσιάζει ἰδιαιτερότητες, ποὺ τὴν κάνουν ἐντελῶς διαφορετικὴ ἀπό τὶς ἀντίστοιχες ἄλλων ὁμόρων κρατῶν. Ἡ κυριότερη ἀπὸ αὐτὲς εἶναι τὸ ὅτι οἱ δύο χῶρες δεν διεκδικοὺν μία περιοχὴ τῆς ὁποίας τὸ διεθνὲς νομικὸ καθεστὼς εἷναι ἀσαφὲς καὶ περιπεπλεγμένο ὥστε νὰ εἶναι δύσκολο νὰ γίνει ἀντιληπτὸ ποία ἀπὸ τὶς δύο ἔχει δίκαιο. Τὶς μεταξύ μας τριβὲς τὶς δημιουργεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Τουρκία ἐγείρει ἀπαιτήσεις για ἕνα τμῆμα τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας, τὸ ὁποῖο εἶναι κατοχυρωμένο μὲ διεθνεῖς συνθῆκες καὶ συμβάσεις. Συνεπῶς, οἱ τουρκικὲς αἰτιάσεις δεν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς ἀπὸ τὴν δική μας πλευρά. Ὑπὸ τὸ πρῖσμα αὐτό, εἶναι βέβαιο, πὼς ἐνδεχόμενο θερμὸ ἐπεισόδιο στο Αἰγαῖο θὰ ὁδηγήσει σὲ σύρραξη μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν ἡ ὁποία, οὔτε σύντομα θὰ λήξει, οὔτε μὲ τὴν μεσολάβηση τρίτων χωρῶν. Καὶ τοῦτο λόγῳ τῆς ἰδιομορφίας τῆς διαμάχης, ποὺ προαναφέρθηκε.

Ἂς ὑποθέσουμε, προκειμένου νὰ τεκμηριώσουμε τὴν παραπάνω ἄποψη, πὼς ἡ ἐξέλιξη ἑνὸς θερμοῦ ἐπεισοδίου εἶναι ἡ καταλήψη ἀπὸ τὴν Τουρκία εἴτε μιᾶς βραχονησίδας ἢ μικρῆς νήσου, εἴτε τμήματος μεγάλης νήσου. Στην περίπτωση αὐτὴ ἡ Τουρκία θὰ ζητήσει νὰ τερματισθοὺν οἱ ἐχθροπραξίες καὶ θὰ προτείνει συμβιβασμό, ἐπιδιώκοντας νὰ ἐκμεταλλευθεὶ τὴν ἐπιτυχία τῆς. Ποία ἑλληνικὴ κυβέρνηση θὰ διανοηθεὶ νὰ ἀποδεχθεὶ ἕνα τέτοιο συμβιβασμὸ χωρὶς νὰ ἀντιμετωπίσει τὸν κίνδυνο νὰ χαρακτηρισθεὶ προδοτικὴ καὶ νὰ ἀντιμετωπίσει ἀνάλογες συνέπειες; Θὰ ὑποχρεωθεὶ συνεπὼς νὰ συνεχίσει τις ἐπιχειρήσεις, μὲ ὁποιοδήποτε κόστος, ἕως ὅτου ἀποκατασταθεὶ ἡ ἐδαφικὴ ἀκεραιότητα τῆς χώρας. Ἔστω τώρα πως ἡ Τουρκία δεν θὰ ἐπιτυχεῖ ἄμεσα κάποιο ἀπὸ τὰ προαναφερθέντα. Εἶναι τότε προφανές πως θὰ συνεχίσει καὶ αὐτή τις ἐπιχειρήσεις ἕως ὅτου ἐπιτυχεῖ ἔνα ἀπὸ τοὺς στόχους τῆς. Σὲ διαφορετικὴ περίπτωση ἀντιμετωπίζει τὸν κίνδυνο τῆς διαλύσεως τῆς ὡς κράτους.

Ὡς γνωστὸν στην Τουρκία ὑπάρχει ἀριθμὸς ἐθνοτήτων, μὲ πλέον σημαντικὴ τὴν κουρδική, καθὼς ἐπίσης θρησκευτικὲς καὶ κοινωνικὲς μειονότητες οἱ ὁποῖες, παρά τις τεράστιες διαφορές που ἔχουν, ὑποχρεούνται νὰ συμβιώνουν εἰρηνικά, λόγῳ τῆς καταπιέσεως καὶ τῆς καταστολῆς που ἀσκεῖ ἐπάνω τοὺς ἡ ἑκάστοτε τουρκικὴ κυβέρνηση μὲ τὴν δύναμη τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ τῆς Ἀστυνομίας. Σὲ μία περίοδο λοιπὸν συρράξεως μὲ τὴν Ἑλλάδα, ἀκόμη καὶ περιορισμένης διάρκειας, πολὺ δὲ περισσότερο ἐὰν ἡ Τουρκία ἠττηθεί, ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι δεν θὰ ἐπιτυχεῖ τοὺς στόχους τῆς ὁπότε ἡ ἐπιμελῶς συντηρουμένη φήμη περὶ τοῦ ἀήττητου τοῦ τουρκικοὺ Στρατοῦ θὰ ἔχει καταρρεύσει, σὲ ὄλες τις ἑτερόκλητες αὐτὲς δυνάμεις θὰ δοθεὶ ἡ δυνατότης νὰ ἐξεγερθοῦν γιὰ νὰ ἐπιτύχουν τις ἐπιδιώξεις τους.

Οἱ Κούρδοι ἰδιαίτερα, θὰ ἔχουν τὴν ἰδανικὴ εὐκαιρία νὰ ἀνακηρύξουν τὴν ἀνεξαρτησία τοῦ κουρδικοὺ κράτους, καθ’ ὅσον ἡ πλειοψηφία τῶν δυνάμεων τοῦ τουρκικοὺ Στρατοῦ, ποὺ ἐδρεύουν στις περιοχὲς τοὺς, θὰ ἔχουν μεταφερθεὶ στα μέτωπα τῶν ἐπιχειρήσεων μὲ τὴν Ἑλλάδα. Παράλληλα θὰ ζητήσουν καὶ θὰ ἐξασφαλίσουν τὴν διεθνὴ ἀναγνώριση τοὺς ἀπὸ τὰ κράτη ἐκεῖνα, τὰ συμφέροντα τῶν ὁποίων ἐξυπηρετούνται ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐξέλιξη. Τὸ ἐνδεχόμενο αὐτὸ ἀποτελεῖ, διαχρονικά, τὴν μεγαλύτερη ἀπειλῇ για τὴν Τουρκία ὁπότε, εἶναι λογικό, νὰ μὴ διακινδυνεύσει νὰ τὸ προκαλέσει. Δεν πρέπει νὰ μας παραπλανὰ τὸ γεγονός, ὅτι προσφάτως, καὶ μετὰ τὴν συμφωνία τοῦ Ὀτσαλὰν μὲ τὴν κυβέρνηση τῆς Τουρκίας, οἱ μαχητὲς τοῦ ΡΚΚ σταμάτησάν τις ἐπιχειρήσεις τοὺς ἐναντίον τῶν τουρκικὼν δυνάμεων καὶ ἀποχωρῆσαν ἀπὸ τὰ πεδία τῶν μαχῶν. Ἐξακολουθοὺν νὰ διατηροὺν τὸν ἐξοπλισμὸ τοὺς καὶ δεν τοὺς εἶναι δύσκολο νὰ ἐπιστρέψουν, ὅταν τὸ ἀποφασίσουν, στις περιοχὲς τῶν συνόρων μὲ τὸ Ἰρὰκ καὶ νὰ ἐνωθοὺν μὲ τοὺς ὁμοφύλους τοὺς, ποὺ κατοικοῦν στην εὐρύτερη περιοχή.

Ὅπως ἀποδεικνύεται καὶ ἀπό τις συνεχιζόμενές τις τελευταῖες ἑβδομάδες ταραχὲς στην Τουρκία, οἱ καταπιεζόμενες θρησκευτικὲς καὶ κοινωνικὲς ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ περιμενοῦν καὶ αὐτὲς τὸ ἔναυσμα για νὰ ἐξεγερθοὺν καὶ νὰ ἀπαιτήσουν ἀπὸ τὴν κυβέρνηση τὴν ἰκανοποίηση τῶν συμφερόντων τοὺς. Μία ἔνοπλη κρίσῃ μὲ τὴν Ἑλλάδα διευκολύνει τὴν ἐμφάνιση αὐτῆς τῆς ἐκδοχῆς. Τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι ἡ αὐξήσῃ τῆς πιθανότητας νὰ δημιουργηθεὶ παρατεταμένη ἀστάθεια, ἡ ὁποία ἐνδέχεται εἴτε νὰ ὁδηγήσει στην διαλύσῃ τῆς ὑφισταμένης κρατικὴς συνθέσεως, εἴτε στον ἰσχυρὸ κλονισμὸ τῆς.

Κατὰ τὴν παροῦσα χρονικὴ συγκυρία, οἱ διεθνεὶς ἐξελίξεις στην Μ. Ἀνατολὴ καὶ τὴν Ἄν. Μεσόγειο δεν ἐπιτρέπουν στην Τουρκία οὔτε νὰ δημιουργήσει, οὔτε νὰ συντηρήσει μία κρίσῃ μὲ τὴν Ἑλλάδα. Μετὰ μάλιστα τὴν καταλήψη τῆς στρατηγικῆς σημασίας πόλεως Ἀλ-Κουίζαρ (κοντὰ στα σύνορα μὲ τὸν Λίβανο) ἀπό τις δυνάμεις τοῦ Ἄσσαντ στῇ Συρία, ἡ μόνη ὁδὸς ἀνεφοδιασμοὺ τῶν ἀνταρτῶν που ὑποστηρίζονται ἀπὸ τὴν Δύσῃ, διέρχεται πλέον ἀπὸ τὴν Τουρκία. Συνεπώς, ὁποιαδήποτε ὄξυνση τῶν σχέσεων τῆς μὲ τὴν Ἑλλάδα ἡ ὁποία θὰ ἐνισχύσει τὴν ἀστάθεια στην περιοχή, μὲ ὑπαιτιότητα μάλιστα τῆς Τουρκίας δεν θὰ γίνει ἀνεκτὴ ἀπὸ τοὺς δυτικούς. Τοῦτο διότι θὰ δυσχερανθῆ σημαντικὰ ἡ ἐνίσχυσις τῶν ἀνταρτῶν καὶ θὰ παρασχεθῆ στον Ἄσσαντ ἡ δυνατότης νὰ τοὺς ἐξουδετερώση καὶ νὰ ἑδραιώση τὴν κυριαρχία του, ὁπότε μεταβάλλονται ἄρδην τὰ γεωπολιτικὰ καὶ στρατηγικὰ δεδομένα. Στὴν περίπτωσι αὐτή, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἀποτυγχάνει ἡ προσπάθεια τῆς Δύσεως νὰ ἀπομονώση τὸ Ἰρὰν καὶ μειώνεται κατὰ πολὺ ἡ στρατηγικὴ ἀξία τῆς ἀεροναυτικῆς παρουσίας της στην περιοχή, ἀφ’ ἑτέρου δέ, καὶ αὐτὸ εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικό, ἀπομονώνεται τὸ Ἰσραήλ, κάτι τὸ ὁποῖο οἱ Η.Π.Α. δὲν θὰ ἐπιτρέψουν νὰ συμβῆ. Δεδομένης μάλιστα καὶ τῆς ἰσχυρῆς παρουσίας τῆς Ρωσσίας στὴν Ἀν. Μεσόγειο καὶ τὸν Περσικὸ Κόλπο, ἡ ἤδη ρευστὴ καταστάσις ἐνδέχεται νὰ ἐπιδεινωθεὶ καὶ νὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ γενικότερη ἔνοπλη ἀντιπαράθεση.

Ἐὰν στὰ προαναφερθέντα προστεθεῆ καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι βρισκόμαστε στην ἀρχὴ τῆς τουριστικῆς περιόδου καὶ ἡ Τουρκία προσδοκᾷ οἰκονομικὰ ὀφέλη ἀπὸ τὰ ἑκατομμύρια τῶν τουριστῶν, ποὺ θὰ τὴν ἐπισκεφθούν, ἡ πιθανότητα νὰ προκαλέσει ἡ ἴδια θερμὸ ἐπεισόδιο στο Αἰγαῖο μειώνεται σημαντικά. Τὸ πιθανότερο συνεπὼς εἶναι νὰ περιορισθεὶ ἡ Τουρκία στους γνωστοὺς λεονταρισμοὺς τῆς, τὴν δημιουργία ἐντυπώσεων καὶ τὸν ἔλεγχο τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς αὐτοσυγκρατήσεως μας.

Ὁ σημαντικότερος ὅμως, κατὰ τὴν ἄποψη μας παράγων που συνηγορεὶ ὑπὲρ τῆς ἀποφυγῆς ἐνὸς θερμοῦ ἐπεισοδίου, εἶναι ἡ ἀποτρεπτικὴ ἱκανότης τῶν ἑλληνικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. Ὁ παράγων αὐτός, τὰ τελευταῖα σαράντα χρόνια παραμένει συνεχῶς ἰσχυρός, ἄρα καὶ καθοριστικὸς για τὴν διατήρηση τῆς εἰρήνης. Παρὰ τὴν ἀναμφισβητήτη ἀριθμητικὴ ὑπεροχὴ τῆς Τουρκίας σὲ πολεμικὰ μέσα, φυσιολογικὴ ἄλλωστε λόγῳ τῶν μεγαλυτέρων σὲ μέγεθος δυνάμεων τῆς, δεν ἔχει μεταβληθεὶ ἡ ποιοτικὴ ἰσορροπία τῶν μέσων τῆς αὐτῶν μὲ τὰ ἀντίστοιχα ἑλληνικά. Αὐτὸ σημαίνει, πὼς ἐπειδὴ διαθέτουμε καὶ ἐμείς, σὲ ὅλους τοὺς Κλάδους τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, πολεμικὰ μέσα τῶν ἰδίων δυνατοτήτων μὲ τὰ τουρκικά, εἴμαστε σὲ θέση, χρησιμοποιώντας τὰ μὲ τὸν κατάλληλο τρόπο, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἐκπαίδευση καὶ τὴν ποιότητα τοῦ προσωπικοῦ, νὰ ἐπιφέρουμε ἀποφασιστικὰ πλήγματα, γεγονὸς τὸ ὁποῖο κάθε ἄλλο παρὰ θὰ κάνει εὔκολη ὑπόθεση τὴν ἐπικράτηση τῆς Τουρκίας σὲ μία πολεμικὴ ἀναμέτρηση. Ἐφ’ ὅσον ἡ ἀποτρεπτικὴ ἱκανότης μας παραμείνει ἰσχυρή, ἡ ἑκάστοτε πολιτικὴ ἐξουσία ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ μὴν ἐπηρεάζεται ἀπό τις ἐπιδείξεις ἰσχῦος τῆς Τουρκίας καί, ἐὰν τὸ ἐπιθυμεῖ, νὰ ἀντιμετωπίζει ἀποτελεσματικά τις κατὰ καιροὺς προκλήσεις τῆς γείτονος.

Στο σημεῖο αὐτὸ ἐπιβάλλεται νὰ ἐπισημάνουμε τὴν ἀδήριτη ἀνάγκη νὰ διατηρηθεὶ μὲ κάθε κόστος ἡ ἀποτρεπτικὴ ἱκανότης τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς χώρας μας. Ἡ ἀνάγκη αὐτὴ γίνεται περισσότερο ἐπιτακτικὴ ἐὰν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν τις ἐργώδεις προσπάθειες, ποὺ καταβάλλει ἡ Τουρκία νὰ ἀνατρέψει τὴν ὑφισταμένη ἰσορροπία, ἀκολουθώντας μὲ θρησκευτικὴ εὐλάβεια ἔνα τριακονταετὲς πρόγραμμα ἐξοπλισμών, τὸ ὁποῖο ἄρχισε νὰ ὑλοποιείται ἀπὸ τὸ 1996 καὶ προβλέπεται νὰ ὁλοκληρωθεὶ τὸ 2024.

Κατ΄ἀρχὰς ἔχει ἀναβαθμίσει σημαντικὰ τὴν πολεμική της βιομηχανία, μὲ ἐπιδίωξη νὰ ἐπιτυχεῖ, σὲ πρώτη φάσῃ, τὴν συμπαραγωγὴ ὀπλικὼν συστημάτων μὲ ἄλλες χῶρες καὶ νὰ ἀποκτήσει τὴν ἀπαιτουμένη τεχνογνωσία, σὲ δεύτερη δὲ φάσῃ, νὰ παραγάγει μόνῃ τῆς τὰ συστήματα αὐτά. Τὰ μέχρι στιγμῆς ἀποτελέσματα εἶναι ἐντυπωσιακά. Ἡ Τουρκία συμπαράγει μέσα ἅρματα μάχης καὶ ἐκπαιδευτικὰ ἀεροσκάφη μὲ τὴν Ν. Κορέα, μικροῦ καὶ μέσου βεληνεκοὺς (150 - 180 χιλιομέτρων) βλήματα ἐδάφους-ἐδάφους μὲ τὴν Κίνα, ἐπιθετικὰ ἐλικόπτερα καὶ ἀνθυποβρυχιακὰ ἀεροσκάφη μὲ τὴν Ἰταλία, καὶ μὴ ἐπανδρωμένα ἀεροσκάφη μὲ τὸ Ἰσραήλ. Ἐπίσης συμμετέχει στην παραγωγὴ τοῦ νέου μαχητικοῦ ἀεροσκάφους F-35 LIGHTNING III ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ ἑταιρεία NORTHROP GRUMMAΝ.

Παράλληλα ἔχει προμηθευθεὶ αὐτοκινούμενα πυροβόλα ἀπὸ τὴν Ν. Κορέα, γεφυροφόρα ἅρματα ἀπὸ τὴν Γερμανία, ἐνῶ βρίσκεται σὲ ἐξέλιξη πρόγραμμα ναυπηγήσεως φρεγατὼν καὶ κορβετὼν ἀπὸ τὴν Τουρκία καὶ ἀγορὰς ὑποβρυχίων τύπου U214 ἀπὸ τὴν Γερμανία. Ἐνισχύει ἐπίσης τις δυνατότητες τῆς για ἔρευνα καὶ διασώσῃ στο Αἰγαῖο καὶ τὸν ἀποβατικὸ τῆς στόλο μὲ ἀποκτήσῃ ἀποβατικὼν πλοίων χωρητικότητος Τάγματος για τὴν ταχεῖα μεταφορὰ καὶ ἀνάπτυξή του. Ἐπὶ πλέον, ἔχει ἐκσυγχρονίσει ἀριθμὸ ἀεροσκαφὼν Φάντομ F4E καὶ F-16 Block 40 καὶ 50, ἔχει προγραμματίσει τὴν προμήθεια, μετὰ τὸ 2015, 100 ἀεροσκαφὼν JOINT STRIKE FIGHTER LIGHTNING ΙΙ καὶ ἐνδιαφέρεται νὰ ἀποκτήσει ἀντιαεροπορικὰ βλήματα ἐδάφους-ἀέρος μεγάλου βεληνεκούς. Πέραν τῶν παραπάνω ἔχει ἐκτοξεύσει στο διάστημα κατασκοπευτικὸ δορυφόρο καὶ σὲ συνεργασία μὲ τὴν Οὐκρανία, ἔχει θέσει σὲ λειτουργίᾳ δορυφορικὸ πρόγραμμα, μὲ τὴν ἐπιδίωξη νὰ κατασκευάσει καὶ διαστημόπλοιο. Ἀπὸ τὸ 1975 ἡ Τουρκία ἔχει θέσει ὡς στρατηγικὸ ἀντικειμενικὸ τῆς σκοπὸ νὰ ἐξελιχθεὶ σὲ πυρηνικὴ δύναμη, κατασκευάζοντας τρία ἐργοστάσια παραγωγῆς πυρηνικὴς ἐνεργείας. Τὸ πρόγραμμα αὐτὸ βρίσκεται σὲ ἐξέλιξη. Τὰ μεγαλεπίβολα αὐτὰ σχέδια ἡ Τουρκία τὰ διαφημίζει μέσῳ τοῦ ἡμερησίου καὶ τοῦ περιοδικοῦ Τύπου, τοῦ διαδικτύου καὶ τῆς τηλεοράσεως.

Εὔκολα λοιπὸν γίνεται ἀντιληπτό πως σὲ ἀντίθεση μὲ ἐμᾶς, ἡ Τουρκία, προσπαθεὶ μεθοδικά, μὲ σοβαρότητα καὶ ὑπομονή, νὰ ἐξουδετερώσει τὴν μόνη πραγματικὴ ἀπειλῇ που αἰσθάνεται ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν ἀποτρεπτικὴ δηλαδὴ ἱκανότητα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, χωρὶς νὰ ὑπολογίζει χρόνο, χρῆμα καὶ προσπάθειες. Δυστυχῶς δὲ για ἐμᾶς, οἱ Τούρκοι ξέρουν νὰ προετοιμάζονται καὶ νὰ περιμενοῦν, ὥστε νὰ ἐκμεταλλευθοὺν τὴν εὐκαιρία ὅταν αὐτὴ παρουσιασθεί. Ἐμεὶς ἀπὸ τὴν πλευρὰ μας ὀφείλουμε νὰ ἀντιληφθοῦμε, πὼς ὁποιαδήποτε κυβέρνηση καὶ ἂν ὑπάρχει στην Τουρκία (κεμαλιστών, ἰσλαμιστών, στρατιωτικῶν, πολιτικῶν), ἡ μόνη δύναμη τὴν ὁποία ἀντιλαμβάνεται καὶ ὑπολογίζει εἶναι ἡ δύναμη τῶν ὅπλων. Σ΄ αὐτὴν ὀφείλουμε νὰ συνεχίσουμε νὰ ἐπενδύουμε, ἐὰν θέλουμε νὰ περιορίσουμε τὴν τουρκικὴ ἐπιθετικότητα καὶ νὰ ἀποφύγουμε τὴν δημιουργία θερμῶν ἐπεισοδίων.

Ἐὰν ὅμως, στρουθοκαμηλίζοντας, καλυπτόμασθε πίσῳ ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίσῃ καί τις ἀπαγορεύσεις τῆς τρόϊκας καὶ ἀρνούμασθε νὰ ἀναβαθμίσουμε τὴν σχεδὸν κατεστραμμένη ἀμυντικὴ μας βιομηχανία, περιορίζουμέ τις δαπάνες για τὴν ἄμυνα καὶ κάνουμε ὅτι περνάει ἀπὸ τὸ χέρι μας για νὰ ῥίξουμε τὸ ἠθικὸ τοῦ προσωπικοῦ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς χώρας μας, δεν εἶναι μακριὰ ἡ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία ἡ Τουρκία θὰ ἀποκτήσει ὑπεροπλία σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς ἔναντι ἠμῶν. Ὄσο κυνικὸ καὶ ἂν ἀκούγεται αὐτό, τότε θὰ μηδενισθεὶ ἡ πιθανότης νὰ συμβεὶ θερμὸ ἐπεισόδιο στο Αἰγαῖο. Πολὺ ἁπλὰ διότι δεν θὰ ὑπάρχει λόγος νὰ γίνει κάτι τέτοιο. Τόσον ὁ διάπλους τῶν τουρκικὼν πλοίων στο Αἰγαῖο, ὄσο καὶ ἡ παραβίαση τοῦ ἐναερίου χώρου ἀπὸ τὰ ἀεροσκάφη δεν θὰ θεωρεῖται προκλητικὴ ἐνέργεια ἀλλά, συνήθης ἐκπαιδευτικὴ δραστηριότητα. Ἀποτελεῖ συνεπὼς ἐθνικὴ ἀνάγκη ἡ ὑποχρέωση νὰ ἀπαιτοῦμε ὅλοι ἀπό τις ἑλληνικὲς κυβερνήσεις νὰ αἴρονται στο ὕψος τῶν περιστάσεων καὶ νὰ κανοῦν τὸ αὐτονόητο. Νὰ μὴν ὑποβαθμίζουν δηλαδὴ τὴν ἀποτρεπτικὴ δυνατότητα τῶν Ἐνόπλων μας Δυνάμεων. Σὲ διαφορετικὴ περίπτωσι θὰ εἴμαστε ἄξιοι τῆς τύχης μας, τὸ κακὸ θὰ ἔχη συντελεσθῆ, θὰ εἶναι μὴ ἀναστρέψιμο καὶ κανένα Εἰδικὸ Δικαστήριο, ὅσο αὐστηρὰ καὶ ἂν ἀντιμετωπίση τοὺς ὑπευθύνους, δὲν θὰ εἶναι ἱκανὸ νὰ ἀποδώση δικαιοσύνη.  

Γεώργιος Ἐπιτήδειος

Ἀντγος ἐ.ἀ.

Γενικὸς Γραμματεὺς τῆς ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ