Τά 'δωσα καὶ τὰ δύο στὴν πατρίδα! (Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν κομμάτων τῆς Βουλῆς)

Κύριοι Πρόεδροι τῶν Κομμάτων τῆς Βουλῆς,

Ἔλαβα τὸ παρακάτω κείμενο ἀπὸ ἕνα καλὸ φίλο καὶ δὲν μπορῶ νὰ μὴ σᾶς τὸ ἀναμεταδώσω πρὸς γνῶσι καὶ προβληματισμό σας. Εἶναι συγκλονιστικό.

Ἀξίζει νὰ τὸ δῆτε ἐπειδὴ εἶναι καὶ ἀληθινό. Θὰ δῆτε τὴν ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ τοῦ τότε καὶ πῶς οἱ κυβερνήσεις σας, εἰδικώτερα μετὰ τὴν μεταπολίτευσι τοῦ 1974, τὴν κατήντησαν σήμερα.

Κύριοι Πρόεδροι, κυρίως ΝΔ καὶ ΠΑΣΟΚ, γιατί γιὰ τὰ βιβλία, ἀναγνωστικὰ καὶ ἱστορίας, Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου, ἀφήσατε νὰ ἔχουν λόγο οἱ συγγραφεῖς τύπου Ρεπούση, καταστρέφοντας τὸ πολυτονικὸ τῆς γλώσσας μας, τὴν ἱστορία μας καὶ τὸν ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΜΑΣ;

Γιατί ἀφαιρέσατε καὶ τὸν ΣΤΑΥΡΟ ἀπὸ τὸν ἱστὸ τῆς Γαλανόλευκης καὶ μᾶς ὁδηγεῖτε στὴν ἀπάνθρωπη Ν.Τ.Π. μὲ τὰ τσιπάκια, τὰ βραχιολάκια, τὰ chemtrails, τὸν codex alimentarius καὶ μὲ προορισμό μας… αὐτά, ποὺ ἡ Ν.Τ.Π. ἔγραψε στὸ μνημεῖο “The Georgia Guidestones” καὶ σχεδίασε ὥστε νὰ κατέβη ὁ συνολικὸς πληθυσμὸς τῆς γῆς στὰ μόλις 500.000.000 δούλων, ἀρκετῶν νὰ τὴν ἐξυπηρετοῦν;

Νομίζετε ὅτι θὰ εἶστε μέσα στὴν Ν.Τ.Π. ἢ σ΄αὐτὰ τὰ 500 ἑκατ. δούλων καὶ ἐμεῖς στοὺς οὐρανούς; Διαλέξτε!

Τὸ θρυλικὸ ΟΧΙ τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ἀφιερωμένο στοὺς σημερινοὺς «Νενέκους»!

Ἀπαρτίσας οὖν τὰ πάντα, ὡς αὐτῷ ἐδόκει καλῶς, ἔπεμψεν ἔνδον λέγων τῷ βασιλεῖ «Γίνωσκε τὰ τοῦ πολέμου ἤδη ἀπήρτησθαι· καὶ καιρός ἐστιν ἀπό τοῦ νῦν πρᾶξαι τὸ ἐνθυμηθὲν πρὸ πολλοῦ παρ’ ἡμῖν νῦν· τὴν δὲ ἔκβασιν τοῦ σκοποῦ τῷ Θεῷ ἐφίεμεν. Τί λέγεις; Βούλει καταλιπεῖν τὴν πόλιν καὶ ἀπελθεῖν, ἔνθα καὶ βούλει, μετὰ τῶν σῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς, καταλιπὼν τὸν δῆμον ἀζήμιον εἶναι καὶ παρ’ ἡμῶν καὶ παρά σοῦ;

ἤ ἀντιστῆναι καὶ σὺν τῇ ζωῇ καὶ τὰ ὑπάρχοντα ἀπολέσεις σύ τε καὶ οἱ μετὰ σέ, ὁ δὲ δῆμος αἰχμαλωτισθεὶς παρὰ τῶν Τούρκων διασπαρῶσιν ἐν πάσῃ τῇ γῇ;»

Σ' αὐτοὺς ἀνήκουν τὰ φτερά μου...

Σὰν ἀντικρύσω τὰ ἄσπρα ἄλογα τοῦ Αἰγαίου, χάνεται ἡ σκέψις μου στὸν Οὐρανὸ τοῦ Θείου, τοῦ Ὡραίου, τοῦ Ἀληθινοῦ! Δὲν εἶμαι ἡμίθεος, δὲν εἶμαι ἄτρωτος, δὲν εἶμαι κἂν ἥρωας! Καημένη Πατρίδα, ἔχεις ὅλους τοὺς ἄχρηστους στὴν πλάτη σου, ἔχεις καὶ μένα.

«ΑΝ ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ, ΤΟ ΑΝΕΛΠΙΣΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ» (Ἠράκλειτος)

Πρὶν λίγες ἡμέρες, ψάχνοντας γιὰ κάποιο βιβλίο στὴν βιβλιοθήκη μου, ἀνεκάλυψα ἕνα παλαιότερο, τοποθετημένο σὲ πίσω σειρά. Θυμήθηκα πὼς γιὰ κάποιο λόγο τότε μὲ εἶχε ἐκνευρίσει. Ψάχνοντας θυμήθηκα τὸ γιατί καὶ ἀποφάσισα πὼς τώρα εἶναι ἡ πρέπουσα στιγμὴ νὰ τὸ σχολιάσω. Τὸ βιβλίο ἦταν τὸ «Ἀλφαβητάρι τοῦ Νεοέλληνα» τοῦ Χρ. Γιανναρᾶ. Τί εἶχε ὅμως συμβεῖ; Μέσα του ὑπῆρχαν ἀποσπάσματα, τὰ ὁποῖα ἐνῷ προβάλλονταν ὡς "ρεαλιστικὰ κείμενα ἐπίκαιρης ἑλληνικῆς αὐτοσυνειδησίας" σὲ κάποια ἀπὸ αὐτὰ ὑπῆρχε ἕνας ρεαλισμός, ὁ ὁποῖος στὴν πράξη μεταφράζεται ὡς ὑφέρπων ψοφοδεϊσμός, ποὺ μᾶς προσγειώνει ἀνώμαλα, λέγοντας πὼς "ὅ,τι χάθηκε δὲν ἐπανέρχεται".

Τρεῖς τελευταῖες καὶ μεγάλες ἑνὸς Μεγάλου!!!

 Εὑρισκόμενος στὰ πρόθυρα τοῦ θανάτου, ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος συνεκάλεσε τοὺς στρατηγούς του καὶ τοὺς ἐκοινοποίησε τὶς τρεῖς τελευταῖες ἐπιθυμίες του:

1. Νὰ μεταφερθῆ τὸ φέρετρό του στοὺς ὤμους ἀπὸ τοὺς καλύτερους γιατροὺς τῆς ἐποχῆς.
2. Τοὺς θησαυροὺς ποὺ εἶχε ἀποκτήσει (ἀσῆμι, χρυσάφι, πολυτίμους λίθους) νὰ τοὺς σκορπίσουν σὲ ὅλη τὴν διαδρομὴ μέχρι τὸν τάφο του.
3. Τὰ χέρια του νὰ μείνουν νὰ λικνίζωνται στὸν ἀέρα, ἔξω ἀπό τὸ φέρετρο, εἰς κοινὴν θέαν.