(Ἐδημοσιεύθη εἰς τὸ φύλλον τῆς 23ης Μαΐου 2013, τῆς ἐφημερίδος «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ».)
Τὸν ὕποπτο ρόλο
τοῦ Ἑλληνικοῦ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ καὶ τοῦ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ, πολλοὶ ἔγκριτοι
ἐπιστήμονες εἶχαν καταγγείλει πρὸ ἐτῶν σὲ ἐπιστημονικές τους μελέτες, κατ’ ἐπανάληψιν
μάλιστα. Πιθανόν, στὸ εὑρὺ κοινὸ νὰ μὴν εἶχε γίνει ἀντιληπτὴ ἡ βαρύτης τῶν
καταγγελιῶν καὶ τῶν ἀποκαλύψεων, ἀφοῦ ἄλλως τε οἱ δυσμενεῖς ἐπιπτώσεις δὲν εἶχαν
τόσο ἐντόνως φανῆ μέχρι πρό τινος στὰ παιδιά μας, στοὺς νέους μας ἐπιστήμονες, στὴν
κοινωνία καὶ τὴν πατρίδα μας γενικῶς.
Τὰ δύο ὅμως ἀπίστευτα
γεγονότα, ποὺ συνέβησαν προσφάτως, ἐπανέφεραν στὴν ἐπικαιρότητα τὸν καταλυτικὸ ρόλο,
ποὺ διαδραματίζουν ἀρκετὰ χρόνια τώρα οἱ προαναφερόμενοι νευραλγικοὶ θεσμοὶ γιὰ
τὴν Παιδεία τοῦ Ἔθνους μας, ἡ ὁποία γιὰ πρώτη φορὰ ἀπὸ συστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ
Κράτους διέρχεται αὐτὴν τὴν πρωτοφανῆ ἀλλοίωσι, ὑποβάθμισι καὶ εὐτέλεια.