Φοβοῦ τοὺς «εἰδικοὺς» καὶ ἄρθρα γράφοντας

Τοῦ Ἀντωνίου Α. Ἀντωνάκου

Κλασσικοῦ Φιλολόγου - Ἱστορικοῦ - Συγγραφέως

Δ/ντοῦ Τομέως Παιδείας τῆς ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Τὴν Κυριακὴ 1 Σεπτεμβρίου 2013, στὸ ΒΗΜΑ, δημοσιεύθηκε μία ἐπιστολὴ τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν Β. Πετράκου, ἀφορῶσα τὶς γλωσσικὲς θέσεις, σὲ πρόσφατο γλωσσικὸ συνέδριο, τοῦ Ἀκαδημαϊκοῦ Ἀντώνη Κουνάδη καὶ τὸν σχολιασμό τους ἀπὸ τὸν Δ. Μαρωνίτη, ὁ ὁποῖος σχολιάζει μὲ ἕνα εἰρωνικὸ ὕφος, ποὺ χρησιμοποιεῖ ὅποιος δὲν ἔχει ἐπιχειρήματα γιὰ τὶς θέσεις του.

Ὅμως, πρὶν διεξαχθῆ τὸ πρόσφατο γλωσσικὸ συνέδριο στὸ κτήριο τῆς Ἀκαδημίας, διαβάζοντας στὸ πρόγραμμα τὶς εἰσηγήσεις, εἶχα γράψει σὲ ἄρθρο μου ὅτι ἐπίκειται ἕνα ἀκόμη μνημόσυνο γιὰ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, στὸ ὁποῖο θὰ ἀνελύετο ἡ σπουδαιότητά της, τὸ πόσο τὴν ἔχουν ἀνάγκη οἱ ξένες γλῶσσες γιὰ νὰ λειτουργήσουν κ.λπ. Γιὰ τὰ νέα βιβλία Γραμματικῆς Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου, δὲν ὑπῆρξε στὸ πρόγραμμα οὔτε μία εἰσήγηση. Καὶ κατέληγα ὅτι, πλὴν μεμονωμένων καθηγητῶν, τὸ Πανεπιστήμιο ἦτο ἀπὸν καὶ φυσικὰ ἡ Ἀκαδημία, ἡ ὁποία ἁπλῶς διέθεσε «τὸ κυλικεῖο», δηλαδὴ τὸ κτήριό της γιὰ νὰ γίνη τὸ μνημόσυνο. Τώρα ἔρχεται ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Γραμματέως νὰ πιστοποιήση αὐτὰ ποὺ ἔλεγα ἀλλὰ καὶ νὰ ἀναδείξη τὴν ἀνυπαρξία καὶ τὴν παντελῆ ἀπουσία τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν σὲ κάθε οὐσιαστικὸ πνευματικὸ θέμα ἐθνικῶν προεκτάσεων, ὅπως αὐτὰ τῆς ἱστορίας καὶ τῆς γλώσσας. Εἶναι γνωστὸν ὅτι ἡ Ἀκαδημία ἱδρύθηκε ἀπὸ τὸν δικτάτορα Πάγκαλο, τὸ 1926, μὲ δυὸ βασικοὺς στόχους: Τὴν ἔκδοσι τοῦ Ἱστορικοῦ Λεξικοῦ τῆς Ἀκαδημίας καὶ τῶν Ἁπάντων τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων Συγγραφέων. Σήμερα, σχεδὸν 90 χρόνια μετά, τὸ Λεξικὸ εὑρίσκεται στὰ μισὰ καὶ οἱ ἀρχαῖοι συγγραφεῖς, ποὺ ἔχουν ἐκδοθῆ, εἶναι σταγόνα στὸν ὠκεανό!