ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΘΕΜΕΛΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ
20 Ἰουλίου 1974 - 20 Ἰουλίου 2012
Τριάντα ὀκτὼ χρόνια συμπληρώθηκαν ἀπὸ τὴν ἡμέρα ποὺ ἄρχισε τὸ κακὸ στὴν Κύπρο, μὲ συνέπεια ἔκτοτε μυριάδες δεινὰ γιὰ τὴν Κύπρο, τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺς Ἕλληνες, τὰ ὁποῖα κορυφώνονται στὶς μέρες μας.
Ἀκολούθησε ἡ «μεταπολίτευσις» (ἀλλαγὴ Πολιτεύματος), μὲ τὴν ἐπάνοδο στὴν ἐξουσία τῶν γνωστῶν πολιτικῶν προσώπων, ποὺ εἶχαν ἀπομακρυνθῆ πραξικοπηματικῶς ἀπὸ αὐτὴν καὶ ζοῦσαν διωγμένοι μακρυὰ ἀπὸ τὴν Πατρίδα, ὑπομένοντας τὴν φρικτὴ ἐξορία σὲ ἀφιλόξενες πόλεις τῆς ξενιτιᾶς, ὅπως τὸ Παρίσι, τὸ Λονδῖνο, ἡ Ρώμη, ἡ Νέα Ὑόρκη καὶ σὲ πολλοὺς ἄλλους ἔρημους τόπους, χωρὶς ποτὲ νὰ μάθη κανεὶς τί ἔκαναν γιὰ νὰ βγάλουν τὸ ψωμί τους καὶ νὰ ἐπιβιώσουν. Ἀλήθεια, πῶς ζοῦσαν (οἱ περισσότεροι) χωρὶς νὰ δουλεύουν;
Ἐπανερχόμενοι στὴν Πατρίδα καὶ (φυσικά) στὴν ἐξουσία τὴν 24ην Ἰουλίου 1974, φρόντισαν ἀμέσως νὰ μᾶς ἐνημερώσουν τόσο γιὰ τὰ (κατ’ αὐτούς) αἴτια, ὅσο καὶ γιὰ τοὺς (κατ’ ἐπιλογήν τους) ὑπαιτίους τῆς Κυπριακῆς τραγωδίας, ἡ ὁποία στὶς 24.7.1974, οὐσιαστικῶς μόλις ἄρχιζε.
