Ο θεολόγος Β.Χαραλάμπους, διηγείται μία εξόχως συγκλονιστική και ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία, για τους α μ έ τ ρ η τ ο υ ς Κρυπτοχριστιανούς "μουσουλμάνους", που με την Χάρη του Θεού, θα εμφανισθούν ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ, προκαλώντας Φ Ο Β Ε Ρ Ε Σ αλλαγές στο κ α τ ε δ α φ ι ζ ό μ ε ν ο και ήδη ημιθανές ισλαμικό περίγυρο! (Και της Τουρκίας π ρ ω τ ί σ τ ω ς...)
Σ’ ένα ταξί πριν λίγα χρόνια, σε μια όχι και τόσο κοντινή διαδρομή (Λευκωσία - Λάρνακα) έγινε τούτη η απλή συνομιλία. Στην αρχή η διαδρομή ήταν σιωπηλή, ώσπου μια απλή ερώτηση, έσπασε τούτη τη σιωπή.
«Από που είσαι;»
«Από το Ριζοκάρπασο» κι αυθόρμητα η ερώτηση μου, «Πήγες καθόλου στο χωριό σου;»
«Μια φορά είχα πάει, αλλά όχι με το δικό μου ταξί. Πήγα με άλλον ταξί, με Τούρκο ταξιτζή. Και να σου πω τι μου έτυχε».
Εγώ σιωπηλός άκουγα αυτόν τον απλό άνθρωπο, από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο. «Εκεί στο αγίασμα τ’ Άη Θέρισσου (Αγίου Θύρσου ή Θέρισσου) ο ταξιτζής έκαμε τον σταυρό του!
Αμέσως ρωτώ τον. Είσαι Χριστιανός; Τον ρώτησα. «Όχι», απαντά μου. Ξαναρωτώ, «Είσαι Τουρκοκύπριος;»
Και τούτο γιατί πολλοί, ήταν οι Τούρκοι, που πριν την βάρβαρη εισβολή ήταν κρυπτοχριστιανοί. Γι’ αυτό και οι Έλληνες της Κύπρου, τους αποκαλούσαν «λινοπάμπακους». Από το λινάρι και το βαμβάκι, γιατί εξωτερικά ζούσαν ως μωαμεθανοί και μυστικά ήταν Χριστιανοί...
Ο ταξιτζής στην ερώτηση λοιπόν, αν είναι Τουρκοκύπριος απάντησε, «Όχι είμαι Τούρκος».
«Να, σε ρωτώ, γιατί είδα σε που έκαμες τον σταυρό σου όπως εμάς κι απόρησα».
Έμεινε λίγο σιωπηλός ο Τούρκος ταξιτζής κι ύστερα συνέχισε, «Να σου πω», μου λέγει, η γυναίκα μου είναι Τουρκοκύπρια κι έχουμε ένα μικρό κοριτσάκι. Το κοριτσάκι μας είχε μεγάλη αρρώστια. Έλιωνε το κοριτσάκι, κατάλαβες; Έλιωνε.
Πήραμε το κοριτσάκι σε γιατρούς εξωτερικό, γιατί θα πέθαινε. Πήγαμε Τουρκία, πήγαμε Ισραήλ μα τίποτε, μας είπαν θα πεθάνει.
Η γυναίκα μου επέμενε να το πάρουμε στο αγίασμαν τ’ Άη Θέρισσου.
Εγώ όμως δέν δεχόμουν.
Όταν κατάλαβα πως πλησίαζε το τέλος του παιδιού μου δέχτηκα.
Τι να κάμω;
Βάλαμε αγίασμα στο κοριτσάκι, από πάνω ως κάτω κι έγινε εντελώς καλά!
Έγινε εντελώς καλά! Από τότε, χωρίς να γίνω Χριστιανός, κάθε φορά που περνώ που το αγίασμα τ’ Άη Θέρισσου, κάνω τον σταυρό μου, όπως τον κάνετε εσείς, για να ευχαριστήσω τον Άγιο».
Σιώπησε ύστερα ο ταξιτζής, σιώπησα κι εγώ, με την ευχή να δώσει ο Θεός αυτοί οι συνάνθρωποί μας που ταλαιπωρούνται από την δαιμωνιώδη πλάνη του Μωάμεθ, να γνωρίσουν Τον Χριστό, το Αληθινό Φώς!
(Για την αντιγραφή "Παπαφλέσσας")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου