Ο Κίσσινγκερ "ξαναχτύπησε" πάλι στο Νταβός, άν και 89 ετών! Ως πότε θα παρεμβαίνη; Νισάφι!

Είναι κάτι περισσότερο απο σίγουρο, πώς για πολλούς στον κόσμο, αποτελεί ένα από τα πλέον μισητά πρόσωπα της διεθνούς διπλωματικής σκηνής, γνωστός για τον κυνισμό του (και όχι μόνον! νά μήν ξεχνιόμαστε καθόλου, Κύπρος 1974 και πολλά άλλα...) στην εξυπηρέτηση με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, αυτού που έχει θεωρήσει ως «εθνικό συμφέρον», ουδείς όμως αμφισβήτησε την οξύνοιά του και τις αναλυτικές του ικανότητες, που τον έχουν οδηγήσει σε ιδιαιτέρως ακριβείς προβλέψεις κατά το παρελθόν.(Πιθανότατα η "ακρίβεια" αυτή, εμπεριέχει και "άλλους" πολυποίκιλλους "παράγοντες",  ή όχι;)

Επίσης έχει συγγράψει και ιστορικά πονήματα. Δεν παύει όμως να είναι, ο άνθρωπος που με τις ενέργειές του, στοίχειωσε στην κυριολεξία – αρνητικώς! - μία ολόκληρη περίοδο διπλωματικών σχέσεων, σε ορισμένες περιοχές του πλανήτου! (Προσοχή! Στο μυαλό του, όταν λέμε «εθνικό συμφέρον», μήν φαντασθείτε πώς υπονοείται το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ μόνον, αλλά μονίμως «συνοδεύεται» - άς μας επιτραπεί να το διατυπώσουμε έτσι... - και απο άλλων ‘πηγών’ και ‘προελεύσεων’ συμφέροντα, έτσι δεν είναι Χένρυ;)

Είναι ο Χένρυ Κίσιντζερ, πρώην – και διαβόητος – υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος χρησιμοποίησε, αυτές τις ημέρες, το φόρουμ του Νταβός στην Ελβετία (‘World Economic Forum’), στο πλαίσιο του ετησίου συνεδρίου για τις οικονομικές εξελίξεις στον πλανήτη, με σκοπό – τί άλλο; - να προειδοποιήση για την επερχόμενη «καταστροφή»(;) στο ζήτημα του Ιράν!

Ο «ακμαίος» Κίσιντζερ, που είναι ήδη... 89 ετών (και ‘επιμένει’ να κάνη «υποδείξεις» και να διατυπώνη «απειλές»!), προειδοποίησε(!) ότι, πολύ πιο σύντομα από όσο φαντάζονται πολλοί διαμορφωτές της πολιτικής ισχυρών κρατών, θα κληθούν να αποφασίσουν, μεταξύ της δράσεως ή μεταξύ των συνεπειών της αποφυγής, για την αποτροπή της εμφανίσεως πυρηνικού οπλοστασίου από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.

«Ξεκαθάρισε», ότι για να διευθετηθή η υπόθεση, απαιτούνται «σοβαρές διαπραγματεύσεις» το ταχύτερο δυνατόν, ενώ ανέφερε ότι ενδεχομένη μονομερής επίθεση εκ μέρους των Ισραηλινών, θα ήταν τελευταία επιλογή και κίνηση απελπισίας (καλά που το κατάλαβες Χένρυ), ενώ το Ιράν θα πρέπει να αντιληφθή ότι χρησιμοποιώντας τις διαπραγματεύσεις για να κερδίση χρόνο και να ολοκληρώση το πυρηνικό του πρόγραμμα, θα οδηγήση νομοτελειακά σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση...

Για τους φιλίστορες και μόνον, να πούμε πώς ποτέ δεν έγινε αντιληπτό, πώς μέσα στην γερμανική προπολεμική και λίαν αντιεβραϊκή λαίλαπα, κατάφερε ανέτως η οικογένεια του να φύγη απο την Γερμανία, (τότε ήταν μόλις 15 ετών, ο Χάϊντς – Άλφρεντ, αυτά ήσαν τα γερμανικά μικρά του ονόματα) το 1938 για την Αγγλία και μετά να πάη ακτοπλοϊκώς στις ΗΠΑ, ενώ άλλοι της ιδίας καταγωγής συνελαμβάνοντο αιφνιδίως και ομαδικώς και τους έκλειναν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Εντύπωση κάνει, πώς ο πατέρας του ήταν ένας απλός δάσκαλος, που ‘επέτυχε’ (!) να ‘βγάλη’ την 4μελή του οικογένεια «κανονικά», ταξιδεύοντας πρώτα στην εχθρική Αγγλία... Περίεργα όλα αυτά.
Άντε να δούμε σε ποιά επιτέλους ηλικία, θα «αποφασίση» να μας «απαλάξη» ο άνθρωπος αυτός, απο τις... σοφές του «συμβουλές» και «ιδέες». Πάντως να γνωρίζη ένα πράγμα!

Οι νεκροί και οι αγνοούμενοι Ελληνοκύπριοι της τουρκικής εισβολής του 1974, είναι τεράστιο βάρος στον λαιμό του και θα του ζητηθή ΛΟΓΟΣ, στην άνωθεν Κρίση... Να το θυμάται!


«Ιωάννης Καποδίστριας»