Δεν υπάρχει "ανεξάρτητος" Τύπος! Δεν υπήρξε ποτέ!

H ανάρτηση αυτή που θα διαβάσετε κατωτέρω, επελέγη για δύο λόγους. Πρώτον επειδή, κυριολεκτικώς βαρεθήκαμε να ακούμε το τεράστιο ανέκδοτο που αναμασούν, είτε άθελά τους, είτε σκοπίμως, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, που λέει πώς, "το έγραψε η εφημερίδα"! (Δήθεν και "καλά", επειδή "το έγραψε", αυτό δεικνύει "εγκυρότητα" και το 'μεταφέρουμε' προσπαθώντας κάποιες φορές, να πείσουμε και τους άλλους, για την τάχα "ακρίβεια" της ειδήσεως! Είναι απολύτως ευνόητο, ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις τηλεοπτικές ειδήσεις, όπου απλώς εκεί, "μεγαλώνει" η τέχνη της εξαπατήσεώς μας, με εικόνα, χρώμα και μπόλικα οπτικά "κόλπα"...)




Δεύτερον, ωρίμασαν πιστεύουμε "οι καιροί" και δεν είναι νοητό πλέον, να συνεχίσουμε να αναμασούμε, ως ... μυρικαστικά, το χονδρό παραμύθι, που διδάσκεται μάλιστα σε πολλές πανεπιστημιακές σχολές - κρίμα! - του συγχρόνου κόσμου και λέγεται, "η ανεξαρτησία του Τύπου" και το "λειτούργημα του δημοσιογράφου"! Συχνά, μπορεί να ακούσετε και την πιό πομπώδη έκφραση, που λέει πώς ο Τύπος, είναι η Τετάρτη Εξουσία. Ναί ίσως έτσι να είναι, μετά την Νομοθετική, την Εκτελεστική και την Δικαστική, αλλά φαίνεται απο τα γεγονότα, πώς είναι η πλέον ... ΔΙΑΤΡΗΤΗ! "Μπάζει απο παντού!"
 Βοηθός μας τρόπον τινα, στην αποκάλυψη του απαίσιου αυτού παραμυθιού της ... Χαλιμάς, θα είναι τα σοκαριστικά λόγια του διασήμου (στις ΗΠΑ του 19ου αιώνος) πρώην αρχισυντάκτου των 'Νιού Γιόρκ Τάιμς', Τζων Σουΐντον (John Swinton, 1829 - 1901 , Αμερικανός με Σκωτσέζικη καταγωγή), σε δεξίωση που παρατέθηκε προς τιμήν του, όταν του ζήτησαν - ήταν αναλογισθείτε στα 1880! - να κάνει πρόποση για τον... "ανεξάρτητο" τύπο. (Πρό εβδομάδων είχαμε κάνει μία αναφορά στα λόγια εκείνου του δημοσιογράφου, αλλά χωρίς άλλον σχολιασμό.)

 «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινου ιστορίας, που να αποκαλείται Ανεξάρτητος Τύπος! 
Το γνωρίζετε και το γνωρίζω.
Ούτε ένας ανάμεσά σας, δεν θα τολμούσε να εκστομίση μια έντιμη γνώμη! (Άν τυχόν, δεν μπορείτε να καταπιείτε την φράση αυτήν, παρακαλούμε θερμώς, ξαναδιαβάστε την! Ναί, έτσι είναι δυστυχώς, απο πολύ... παλαιά!)

Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε, γνωρίζετε εκ των προτέρων, ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν... τυπωμένη στο χαρτί! Πληρωνόμαστε αρκετά, ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω(!) από την εφημερίδα για την οποία γράφουμε.

Εσείς, επίσης παίρνετε ικανοποιητικός μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελλός, ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο…. 
Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου, να... καταστρέφη την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνη, να εξυβρίζη, να κολακεύη γονυπετής τον Μαμωνά και να πουλάη την Πατρίδα του, για τον άρτο τον επιούσιο…. Είμαστε υποτελείς. 
Όργανα των πλουσίων, που βρίσκονται στο παρασκήνιο! 
Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους!

Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας, είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες»*!!!
 Και για βάλουμε και το τελευταίο κομμάτι του παζλ στη θέση του, ορίστε η δήλωση του 98χρονου σήμερα Ντέιβιντ Ροκεφέλερ (David Rockefeller, της τόσο γνωστής δυναστείας μεγιστάνων τρισεκατομμυριούχων, που η φαμίλια τους, ομού με την άλλη σημαντική φαμίλια των Ρότσιλντς, διαφεντεύει ΟΛΟΝ τον πλανήτη, οικονομικώς κυρίως αλλά και σε άλλα πεδία...) στην Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, το 1991 στο Μπάντεν - Μπάντεν της Γερμανίας:
«Είμαστε ευγνώμονες προς την "Ουάσινγκτον Ποστ", τους "Νιου Γιορκ Τάϊμς", τα περιοδικά "Τάϊμ" και "Νιούζγουικ" και άλλες μεγάλες εκδόσεις, των οποίων οι διευθυντές συμμετείχαν στις συναντήσεις μας, και σεβάστηκαν (!) την υπόσχεσή τους να είναι διακριτικοί (;) μαζί μας, επί σχεδόν σαράντα χρόνια...
Θα ήταν αδύνατο να καταρτίσουμε το σχέδιό μας για τον κόσμο, αν είμαστε εκτεθειμένοι στα φώτα της δημοσιότητος όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά ο κόσμος είναι πιο σύνθετος και είναι έτοιμος να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση!... Η υπερεθνική κυριαρχία μια διανοούμενης ελίτ και των παγκόσμιων τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη, από την εθνική αυτοδιάθεση που εφαρμόστηκε τους προηγούμενους αιώνες»**.

[*Labor's Untold Story, by Richard O. Boyer and Herbert M. Morais, published by United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY, 1955/1979 ]

[** A Chronological History of the New World Order by D. L. Cuddy, Ph.D. posted in Forcing Change, Volume 5, Issue 2.]

Σε πολύ - πολύ λίγες γραμμές, προσπαθήσαμε αγαπητοί φίλοι της ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, να σας δώσουμε μία "γερή" και άκρως πικρή γεύση, απο την ωμή αλήθεια, για το επίτηδες διογκομένο 'ανέκδοτο', εδώ και πάρα πολλά χρόνια, της ανεξαρτησίας του Τύπου.
Εμείς θα προσθέσουμε, πώς για να σιγουρευθείτε κατά το δυνατόν πάντα, για μία είδηση, πρώτον απαιτείται ισχυρή θέληση, αρκετός διαθέσιμος χρόνος, επιμονή, πείρα και το σημαντικότερο πιθανόν, διασταύρωση. Τα καυτά και τόσο αληθινά λόγια του Αμερικανού δημοσιογράφου, είναι ένα ορόσημο στον αμερικανικό τύπο, κάτι που πολύ δύσκολα θα επαναληφθή. Κλείνοντας θα θέλαμε να παροτρύνουμε τους φίλους αναγνώστες, ειδικώς όσους έχουν τάσεις αναζητήσεως και φιλομαθείας, να ερευνήσουν στο διαδίκτυο, άν επιθυμούν, την ζωή και το έργο του μοναδικού Τζών Σουΐντον, για να ωφεληθούν περισσότερο.



                     ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ