Παραμένει τὸ ἐθνικὸ ζήτημα τοῦ ἐντοπισμοῦ καὶ «ἐπαναπατρισμοῦ» χιλιάδων ἡρώων του ἔπους τοῦ 40! (Ἐρώτησις τῆς ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ)

Ἐν Ἀθήναις, τῇ 3ῃ Δεκεμβρίου 2013

Πρὸς τοὺς κυρίους Ὑπουργοὺς

            1. Ἐξωτερικῶν

            2. Ἐθνικῆς Ἀμύνης 

            Ἑβδομήντα τρία χρόνια μετὰ τὸ ἔπος τοῦ ’40, χιλιάδες Ἕλληνες στρατιῶτες, ποὺ ἔπεσαν στὰ βουνὰ τῆς Ἀλβανίας καταδιώκοντας τοὺς Ἰταλούς, «προσμένουν» τὴν «δεύτερη ταφή τους». Οἱ ἔρευνες γιὰ τὸν ἐντοπισμὸ τῶν προχείρων «κοιμητηρίων» τους, ἡ ἐκταφὴ τῶν ὀστῶν καὶ ὁ ἐνταφιασμός τους σὲ δύο μεγάλα νεκροταφεῖα, ποὺ ἔχουν δημιουργηθῆ στὴν Κλεισούρα καὶ τοὺς Βουλιαράτες κατόπιν συμφωνίας τῶν δυὸ χωρῶν, καθυστεροῦν ἀδικαιολογήτως. Ἡ ἀλβανικὴ πλευρά, μολονότι ἔχουν ρυθμισθῆ οἱ λεπτομέρειες γιὰ τὴν ὅλη διαδικασία, ἐμποδίζει μὲ διάφορες προφάσεις τὴν σύγκλησι τῆς μεικτῆς ἐπιτροπῆς.

            Ἔτσι, τὰ συνεργεῖα δὲν ἔχουν ἀνεβῆ ἀκόμη στὰ βουνὰ προκειμένου νὰ ἀρχίσουν νὰ σκάβουν στὰ σημεῖα, τὰ ὁποῖα ἔχει ὑποδείξει ἡ Ἑλλὰς βάσει στρατιωτικῶν χαρτῶν της, ἀλλὰ καὶ ἄλλων, ποὺ ἔδωσε ἡ Ἰταλία, ὅπου ὑπάρχουν μικρὰ νεκροταφεῖα, ποὺ φτειάχτηκαν τὶς ἡμέρες τοῦ πολέμου γιὰ νὰ ἐνταφιασθοῦν οἱ νεκροὶ στρατιῶτες.

            Πρὸς τί αὐτὴ ἡ κωλυσιεργία, ἀφοῦ Ἀθήνα καὶ Τίραννα ὑπέγραψαν τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2010, σὲ ἐπίπεδο πρωθυπουργῶν, συμφωνία γιὰ τὴν δημιουργία δύο μεγάλων νεκροταφείων γιὰ τὴν μεταφορὰ ἐκεῖ τῶν ὀστῶν τῶν Ἑλλήνων στρατιωτῶν, ποὺ θὰ ἐντοπίζονταν στὰ ἀλβανικὰ βουνά, ἡ ὁποία μάλιστα ἐπεκυρώθη τὸ 2010 ἀπὸ τὸ Κοινοβούλιο τῆς Ἀλβανίας;

            Ἐπισήμως δὲν δίδεται κάποια πειστικὴ ἐξήγησις, ἀκόμη καὶ στὶς ἐπίσημες διμερεῖς συναντήσεις, ὅταν τίθεται τὸ θέμα ἀπὸ ἑλληνικῆς πλευρᾶς, μὲ τοὺς Ἀλβανοὺς νὰ προβάλλουν τεχνικῆς φύσεως ζητήματα.

            Στὸ σημερινὸ ἀλβανικὸ ἔδαφος σκοτώθηκαν περίπου 8.000 Ἕλληνες, ἐνῷ στοιχεῖα ὑπάρχουν γιὰ 5.500. Σημαντικὴ βοήθεια παρέσχε μεταπολεμικῶς στὴν Ἑλλάδα ἡ Ἰταλία μὲ τὴν χορήγησι χαρτῶν. Στὸ διάστημα 1941-1942, οἱ Ἰταλοὶ συνέλεξαν καὶ ἔθαψαν στὰ βουνὰ τῆς Ἀλβανίας τοὺς ἐκεῖ νεκρούς τους, ἐνῷ ἀρκετὰ χρόνια ἀργότερα μετέφεραν τὰ ὀστᾶ τους στὴν Ἰταλία. Σὲ ξεχωριστὰ νεκροταφεῖα ἔθαψαν καὶ τοὺς σκελετοὺς 6.300 Ἑλλήνων.

Ἐρωτᾶσθε:

Ποιά εἶναι ἡ εἰκόνα, ποὺ ἔχει ἡ Κυβέρνησις ἐπὶ τοῦ θέματος συνολικῶς;

Ποῦ ὀφείλεται πραγματικὰ αὐτὴ ἡ ἀδικαιολόγητη καθυστέρησις ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν;

Ποιά εἶναι ἡ ἐπίσημη θέσις τῆς Ἑλλάδος; Παραμένει σταθερὴ ἢ ἔχει μεταβληθῆ;

Σὲ τί ἐνέργειες θὰ προβῆ ἡ Κυβέρνησις προκειμένου νὰ προχωρήσουν οἱ προβλεπόμενες ἀπὸ τὴν ὑπογραφεῖσα συμφωνία μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Ἀλβανίας διαδικασίες;

Πῶς ἐπηρεάζεται τὸ συγκεκριμένο θέμα ἀπὸ τὶς εὐρύτερες διπλωματικὲς σχέσεις μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν;

Διεύθυνσις Ἐθνικῆς Ἀμύνης