Ως αυτήκοοι και αυτόπτες πέραν του ενός περιστατικών, άς καταθέσουμε τον προβληματισμό μας και τις ανησυχίες μας για ορισμένα θέματα, που έχουν να κάνουν με την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στους Ιερούς Ναούς μας. Και που πιστεύουμε βαθειά, ότι για την καλυτέρευση μερικών ζητημάτων, που έχουν ιδιαιτέρα αξία για το ποίμνιο, επιβάλλεται να θίγονται...
Κυριακή 19η Μαΐου 2013, σε μεγάλη εκκλησία αθηναϊκού προαστείου, με μεγάλη προσέλευση πιστών, Δόξα τω Θεώ, όπως πάντα. Πλησιάζει το τέλος και ο λειτουργός είναι στο στάδιο της "απολύσεως", πρίν το "δι΄ευχών", οπότε ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσει το Αγιολόγιο της ημέρας, που όπως έχουμε διαπιστώσει με ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΛΥΠΗ, κατά κανόνα, "ψαλιδίζεται"! Δηλαδή, όταν οι εορτάζοντες Άγιοι είναι πολλοί, λ.χ., είτε 5, είτε 15, ακούγεται μόνον ο ... πρώτος της σειράς ή και ο δεύτερος, ενώ "παραλείπονται" όλοι οι υπόλοιποι, λές και δεν αγωνίσθηκαν ΚΑΙ εκείνοι για την πίστη του Χριστού (και άς μήν είναι τόσο "γνωστοί"), οπότε έστω να ακούγεται στους πιστούς το όνομά τους, αφού δυστυχώς ΣΗΜΕΡΑ, ελάχιστοι απο το εκκλησίασμα μελετούν τους Συναξαριστές και μάλιστα επί καθημερινής βάσεως... (΄Οσο για κάτι απαράδεκτες δικαιολογίες του τύπου, "τα κόβουμε για συντομία, μήν... "κουράσουμε", μήν "αργήσουμε την απόλυση", "όποιος επιθυμεί μπορεί να τα αναζητήση", όχι απλώς δεν ευσταθούν, αλλά δεν αντέχουν ούτε σε επιεική κριτική! Οι πιστοί του σήμερα, έχουν ΖΩΤΙΚΕΣ πνευματικές ανάγκες, που στην Θεία Λειτουργία, υπάρχουν ευκαιρίες να "καλύπτονται" κατά το δυνατόν, με βάση ΚΑΙ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ, που συχνά δεν γίνεται καθόλου, ή άν γίνεται, γίνεται τόσο 'στεγνά' και 'βαριά' θεολογικό, που δεν "ακουμπάει" όπως θα έπρεπε στις ψυχές... Οι εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.)Επανερχόμαστε. Το Αγιολόγιο της συγκεκριμένης ημέρας χθές, είναι σχετικά μεγάλο, οπότε ο ιερέας κρατώντας τον τόμο των "διπτύχων" (που αποτελεί για όσους δεν γνωρίζουν, τον επίσημο "χάρτη" και λεπτομερειακό οδηγό για τις Θ.Λειτουργίες όλου του χρόνου και εκδίδεται απο την Αρχιεπισκοπή και διανέμεται σε όλους τους Ναούς της χώρας, το έχουν και τα αναλόγια των ψαλτών), αρχίζει να διαβάσει έναν - έναν τους εορτάζοντες Αγίους και καλώς έπραξε! Όμως!
Όσοι απο τους εισερχομένους πιστούς μπαίνοντας το πρωΐ παίρνουν απο το παγκάρι, την "Φωνή του Κυρίου", διαβάζουν και ξέρουν απο την τελευταία σελίδα του φυλλαδίου, έστω ένα μέρος του Αγιολογίου της Κυριακής. Οπότε κάποια στιγμή τελειώνει την ανάγνωση ο κληρικός και φτάνει στην απόλυση και στο "δι΄ευχών", ΑΛΛΑ διαπιστώνουν, όσοι διάβασαν το ανωτέρω φυλλάδιο, ότι την μεγάλη φράση που γράφουν τα "δίπτυχα" στο Αγιολόγιο χθές, "των 13 οσιομαρτύρων μοναχών της μονής Παναγίας Καντάρας Κύπρου των καέντων εν Λευκωσία, υπο των Φράγκων λατινοφρόνων (+1231)", ο ιερέας την... "μάσησε"!!!
Μεγάλη λύπη και μεγαλύτερη απογοήτευση! (Το "φαινόμενο" συναντάται και σε χειροτέρα 'μορφή', σε άλλους Ναούς, που δεν τολμούν ΠΟΤΕ να πούν... μισή λέξη, περί του Αγίου Μάρκου Εφέσσου του Ευγενικού - 19η Ιανουαρίου - του ονομαζομένου και "Άτλαντος της Ορθοδοξίας", που είναι ΑΚΟΜΑ ο εφιάλτης των Παπικών, ενώ σπανίζει κυριολεκτικώς, η αγιογράφιση του Αγίου στις εκκλησίες...)
Γιατί Άγιοι ιερείς;
Μήν στεναχωρηθούν οι Παπικοί;
Ή μήπως, μήν "πονηρευθεί" το ακατάρτιστο ορθόδοξο ποίμνιο, για το πώς απο αιώνες μας "σκάβουν τον λάκκο" του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, οι της Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής;
Πρός άρσιν ΚΑΘΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΩΣ και αμφιβολίας, διαβάσαμε τα δίπτυχα και είδαμε με πολύ πόνο, ότι η ανωτέρω φράση, που περιγράφει το παπικό αυτό έγκλημα, ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΙΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ "ΚΟΨΕΙ", είναι στο μέσον όλων των άλλων μνημονευομένων & εορταζόντων Αγίων! Άρα το "πήδηξε" εν γνώσει του!
Αφού - καλώς - απεφάσισε να διαβάσει το σύνολο, φθάνοντας στα... "δύσκολα" - άν υποτεθεί ότι μέσα στους Ναούς μας, "φοβόμαστε" να πούμε την αλήθεια της Ιστορίας της Εκκλησίας μας! - θεώρησε "σκόπιμο" να μήν πεί την ανωτέρω αναφορά!
Κ ρ ί μ α !
Θα έπρεπε να ντρέπεται!
Καί όχι μόνον!
Τί δείχνουν αλήθεια αυτά τα "κρούσματα"; Ότι ένα μέρος του κλήρου, ενσυνειδήτως, "μασάει" τα ζητήματα που άπτονται των μή επιτρεπομένων σχέσεων με τους Ρωμαιοκαθολικούς, λές και άν κρατήσουμε "σε απόσταση" τον υποψιασμό των λαϊκών, θα "προχωρήσουν" καλύτερα και χωρίς κωλύμματα τα αμαρτωλά και εξόχως κατακριτέα "πάρε - δώσε" με το Βατικανό!
Πιθανώς, να παρατηρήσετε "ποιός τα προσέχει αυτά;", ή "πόσοι το πρόσεξαν", αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΤΣΙ!
Είναι ποτέ δυνατόν, να κάνουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, μετά τόσους αιώνες ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, μέσω είτε της αδιαφορίας, της χαλαρώσεως, ή της μή ασχολίας των Μητροπολιτών, με αυτήν την "σφαίρα" θεμάτων, ένα είδος αρρωστημένης και περίεργης "αυτολογοκρισίας"; Γιατί "φθάσαμε" εκεί;Φταίει η άγνοια της ιστορίας, ή το επιβαλλόμενο δεκαετίες τώρα εκ των έσω, καλλιεργούμενο "στρογγύλεμα" μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Παπικής ...συμμορίας; Προσέξτε, δεν κακίζουμε το ρωμαιοκαθολικό ποίμνιο που σε πολύ μικρό ποσοστό "αντιλαμβάνεται" κάποια πράγματα, αλλά κακίζουμε τις εκατέρωθεν ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΕΣ ηγεσίες, που "παίζουν" τρισάθλια παιχνίδια "συνοικεσίων", που όπως ΓΡΑΦΟΥΝ ΠΛΗΘΟΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΟΡΓΙΖΟΥΝ τον Θεό και επισύρουν ακόμα και σε αυτήν την ζωή, απερίγραπτες τιμωρίες! (Έχουμε περιστατικά τέτοια ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, αλλά αποφεύγεται ΣΚΟΠΙΜΩΣ η αναγραφή τους, γιατί η περιρρέουσα άκρως οικουμενιστική "ατμόσφαιρα", "εμποδίζεται" απο τέτοιους "παραδειγματισμούς" τιμωρίας, για τα ανωτέρω "πάρε - δώσε"...
Ότι γράψαμε προηγουμένως, το γράφουμε με αγάπη και πόνο, μεγάλο πόνο για τις ανησυχητικά αυτά "συμβάντα", που δεν είναι δυστυχώς τα μόνα!
Όμως άν τυχόν προκληθούμε, θα πάμε το μαχαίρι στο κόκκαλο, επειδή στις τόσο σκληρές ημέρες που βιώνει 4 χρόνια τώρα η πατρίδα μας, η Ορθοδοξία έπρεπε να λειτουργεί δυναμικά, με ομολογιακό θάρρος και παρρησία και με ορθοπραξία και όχι να βάζει συνεχώς όλο και περισσότερο νερό στο κρασί της!
[Σας παραθέτουμε το ιστορικό, σε συντομία, του "κομμένου" αγιολογίου! Οι Μακάριοι αυτοί Πατέρες και της Αλήθειας Ομολογητές, έλαμπαν με τη ζωή τους στο νησί της Κύπρου τον 13ο αιώνα, στη Μονή Καντάρας.
Κάποτε όμως κατέλαβαν το νησί οι Λατίνοι, οι οποίοι έκαναν το πάν για να υποτάξουν την Εκκλησία στην εξουσία του Πάπα. Η προσπάθειά τους άρχισε από το 1220 μ.Χ. σε ένα συνέδριο, που έγινε στην πόλη της Λεμεσού και στο οποίο έλαβαν μέρος αντιπρόσωποι του κλήρου των Λατίνων και της άρχουσας τάξεως, και αποφασίσθηκε να επιβληθούν καταπιεστικά μέτρα για την ολοκληρωτική επικράτηση της Λατινικής Εκκλησίας.
Έτσι, περί το 1228 μ.Χ., οι κατακτητές οδήγησαν τους Πατέρες αυτούς στο δικαστήριο, όπου με κολακείες και απειλές προσπαθούσαν να τους αλλάξουν το φρόνημα. Οι Άγιοι όμως αυτοί έμειναν σταθεροί στην Ορθόδοξη Ομολογία και το δήλωσαν με θάρρος μπροστά στους κακόδοξους Λατίνους (παπικούς). Τότε τους έρριξαν για τρία χρόνια δέσμιους στη φυλακή και τους βασάνισαν σκληρά. Επειδή όμως δεν κατάφεραν τίποτα, τους έκαψαν ζωντανούς την 19η Μάιου 1231 μ.Χ.]
"ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου